Pokrzywa: Chwast czy lecznicza roślina?
Najczęściej jako wartościowe uznajemy to, za co musimy zapłacić krocie. Tymczasem pokrzywę, bez wielkiego wysiłku, możemy mieć za darmo.
Traktujemy ją nierzadko jako zło konieczne. Jest chwastem, który sieje się samoczynnie. Ani nie jest piękna, ani nie wydziela niezwykłego aromatu, a jednak warto się nią zainteresować, bo jest bardzo cenną dla zdrowia rośliną.
Co zawierają zielone, kłujące listki pokrzywy?
Znajdziemy w nich szereg składników mineralnych, między innymi: magnez, fosfor, wapń, żelazo, potas, jod, krzem, siarkę i sód. Pokrzywa zaopatrzy nasz organizm w niezbędne witaminy: A i C - kluczowe antyoksydanty, które zwalczają wolne rodniki, a tym samym hamują proces starzenia komórek organizmu i stanowią profilaktykę chorób cywilizacyjnych, w tym nowotworowych.
Pokrzywa jest również źródłem witaminy K - kluczowej dla dobrej kondycji przewodu pokarmowego, zwłaszcza jelit. Dostarczy nam istotnych dawek witaminy B2, której obecność jest konieczna dla optymalnej pracy naszego systemu nerwowego. W pokrzywie znajdziemy szereg kwasów organicznych, związków garbnikowych i aminowych.
Dostarczy nam chlorofil - potocznie nazywany zieloną krwią, bo jego molekuły są niemal identyczne z ludzkimi krwinkami czerwonymi; a także serotoninę, histaminę, fitosterole i flawonoidy.
Pokrzywę od wieków wykorzystywano w medycynie naturalnej. Ludzkość nie czekała na dowody naukowe, liczyła się skuteczność, a wyboru dokonywano intuicyjnie. Do dziś wielu specjalistów z zakresu ziołolecznictwa uważa pokrzywę za naturalny antybiotyk. Jak ją spożywać - przecież parzy!
Jeśli chcemy spożywać niemal surowe liście - wystarczy je sparzyć wrzątkiem i wkroić do sałatki czy jajecznicy. Pokrzywa to bardzo wdzięczny dodatek do świeżo wyciskanych soków z warzyw.
Ważne - dodajmy listki, bez łodyg, bo te mogą okazać się problematyczne nawet dla profesjonalnej wyciskarki. Z pokrzywy możemy przygotować wyborne pesto, lub dowolny sos do makaronu. Potraktujmy ją podobnie, jak liście szpinaku czy natkę pietruszki. Opłaca się wprowadzić ją do menu w różnych wariantach. Coś, co znamy wszyscy - herbatkę z suszonych liści pokrzywy - zostawmy sobie na późną jesień i zimę. Wiosną i latem korzystajmy z młodych pędów pokrzywy w wersji surowej - najcenniejszej.
Kiedy będzie nam najbardziej pomocna?
Ma właściwości moczopędne, stąd rekomendowana jest przy leczeniu wszelkich dysfunkcji układu moczowego, również przy kamicy nerkowej. Pomaga w oczyszczeniu organizmu z toksyn i złogów a także zapobiega zatrzymaniu wody w organizmie.
Często stosowana jest przy schorzeniach reumatycznych oraz problemach skórnych, takich jak trądzik (nie tylko młodzieńczy) czy łupież. Wystarczy wejść do apteki czy drogerii i zerknąć ile preparatów bazuje na leczniczych właściwościach pokrzyw.
Pokrzywa sprawdza się przy licznych dysfunkcjach przewodu pokarmowego, takich jak: biegunki, nieżyt żołądka jelit czy brak apetytu. Z uwagi na obecność chlorofilu i jego krwiotwórcze działanie, pokrzywa pomaga w leczeniu anemii. Pozwala też obniżyć poziom cukru we krwi, oraz nieznacznie ciśnienie tętnicze.
Rozejrzyjmy się wokół. Natura niesie nam rozwiązanie dla wielu codziennych problemów.
Ewa Koza, mamsmak.com