Przyłuszczyca: Przyczyny, objawy i leczenie
Przyłuszczyca to choroba dermatologiczna o przewlekłym lub ostrym przebiegu. Niesłusznie jest mylona z łuszczycą, być może dlatego, że zmiany przypominają czasem łuszczenie się skóry. Choroba objawia się niewielkimi, rumieniowatymi i drobnymi grudkami, które pojawiają się zazwyczaj na tułowiu i kończynach. Czasem mogą one powodować uciążliwe swędzenie skóry. Przyczyny przyłuszczycy wciąż nie są znane, ale lekarze podejrzewają, że mogą się one wiązać z reakcją układu immunologicznego na niektóre antygeny wirusowe i bakteryjne.
Przyłuszczyca to jedna z najbardziej tajemniczych chorób dermatologicznych, której przyczyn wciąż ostatecznie nie ustalono. Po raz pierwszy została opisana w 1902 r. przez francuskich lekarzy. Nazwa mylnie wskazuje na związek schorzenia z bardziej znaną łuszczycą, ale obie jednostki chorobowe nie mają ze sobą wiele wspólnego. Przyłuszczyca w zależności od typu objawia się małymi, rumieniowatymi i drobnymi grudkami w kolorze od jasnoróżowego do brązowego lub plamistymi zmianami, które przekształcają się w ropne pęcherzyki. Z tego względu przyłuszczyca może być mylona z ospą wietrzną, zwłaszcza gdy towarzyszą jej objawy takie jak ogólne osłabienie, powiększenie węzłów chłonnych oraz gorączka. Zmiany skórne i wypryski najczęściej tworzą się na tułowiu i kończynach, znacznie rzadziej pojawiają się na twarzy, dłoniach i stopach.
Przyłuszczyca ostra (inaczej choroba Muchy-Habermanna) charakteryzuje się nagłym wykwitem zmian na skórze – plamistych czerwonych grudek, które przekształcają się w pęcherzyki, a następnie strupki. To właśnie ta odmiana przyłuszczycy może być mylona z ospą wietrzną, tym bardziej że wypryskom towarzyszy uciążliwe swędzenie skóry. Zasadnicza różnica polega jednak na tym, że zmiany nie obejmują błon śluzowych (w przeciwieństwie do ospy). Podejrzewa się, że za ten typ przyłuszczycy odpowiada wirus Ebsteina-Barr (wywołuje m.in. opryszczkę) lub paciorkowce. Choroba często mija samoistnie – rany goją się w ciągu kilku tygodni, mogą po nich pozostać niewielkie blizny. Zdarza się jednak, że schorzenie przechodzi w postać przewlekłą.
Przyłuszczyca przewlekła objawia się drobnymi grudkami, które najczęściej powstają na tułowiu. Z czasem stają się one płaskie i całkowicie się złuszczają, pozostawiając jasnobrązowe plamy na skórze. Zazwyczaj nie towarzyszy im świąd, a zmiany nie pozostawiają blizn. Choroba może trwać nawet kilka lat, zmagają się z nią głównie młodzi mężczyźni.
Przyłuszczyca często mija samoistnie, jednak zawsze konieczna jest opieka dermatologiczna, ponieważ schorzenie może przeistoczyć się w chłoniaka – ziarniniaka grzybiastego (rodzaj nowotworu). Dlatego niepokojące, trudno gojące się rany warto poddać badaniu histopatologicznemu.
Przyłuszczycę leczy się przede wszystkim miejscowo, stosując maści glikokortykosteroidowe. Dodatkowo można przyjmować antybiotyki oraz leki antyhistaminowe. W niektórych przypadkach konieczne jest wdrożenie środków immunosupresyjnych. Co ciekawe, objawy choroby łagodzi kontakt ze słońcem (latem przyłuszczyca dokucza mniej), dlatego w leczeniu stosuje się również fototerapię.
