Zespół Reye’a: Przyczyny, objawy i leczenie
Zespół Reye’a to stosunkowo rzadka, ale bardzo groźna choroba atakująca dzieci między 4. a 12. rokiem życia. Najwięcej zachorowań obserwuje się w sezonie jesienno-zimowym, po przebytych infekcjach układu oddechowego oraz niektórych chorobach wieku dziecięcego (takich jak świnka, ospa czy różyczka). Zespół Reye’a objawia się między innymi biegunką, sennością, zaburzeniami mowy i drgawkami. W skrajnych przypadkach może prowadzić do śmierci. Jego przyczyna może być błaha i wiązać się z lekami, jakie podajemy dzieciom. Czym jest zespół Reye’a i jak uchronić przed nim dziecko?
Składniki
Czym jest zespół Reye’a i jakie są jego przyczyny?
Zespół Reye’a to groźna choroba, która najczęściej atakuje dzieci w wieku 4-12 lat, ale może wystąpić także u niemowląt i dorosłych. Prowadzi do encefalopatii (przewlekłe lub trwałe uszkodzenia mózgu), obrzęku mózgu oraz niewydolności wątroby. Występuje bardzo rzadko, ale nawet w 20% przypadków kończy się śmiercią.
Przyczyny zespołu Reye’a nie zostały ostatecznie potwierdzone, ale winą obarcza się głównie leki zawierające kwas acetylosalicylowy. To u dzieci przyjmujących w trakcie infekcji tego typu środki najczęściej stwierdzano zespół Reye’a (warto wiedzieć, że salicylanów nie powinno się podawać dzieciom i młodzieży bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem). Czynnikiem ryzyka było też przebycie niektórych wirusowych chorób zakaźnych: ospy, różyczki, świnki, grypy, paragrypy, a także infekcji wywołanych adenowirusami czy reowirusami. Inną przyczyną wystąpienia zespołu Reye’a może być kontakt z toksycznymi substancjami, takimi jak środki ochrony roślin, nawozy, rozpuszczalniki do farb, kleje itp.
Składniki
Objawy zespołu Reye’a
Pierwsze objawy zespołu Reye’a występują zazwyczaj 1-2 dni po przebytej infekcji wirusowej i są oznaką uszkodzeń wątroby oraz układu nerwowego. Charakterystyczne są nudności, wymioty, biegunki, ogólne osłabienie, apatia, senność, podenerwowanie i skłonność do płaczu, a także zaburzenia widzenia i słuchu. Wraz z rozwojem choroby dochodzi do problemów z mówieniem, uczucia duszności (choremu wydaje się, że się dusi, więc gwałtownie wdycha i wydycha powietrze), drgawek i utraty przytomności. U starszych dzieci choroba w pierwszej kolejności atakuje górne drogi oddechowe, u młodszych objawy są związane z dolegliwościami żołądkowo-jelitowymi. Uszkodzenia systemu nerwowego pojawiają się dopiero w drugiej fazie. Wraz z rozwojem choroby zwiększa się też ciśnienie wewnątrzczaszkowe, co może prowadzić do obrzęku mózgu. Zespół Reye’a trwa około 10 dni. Wcześnie rozpoczęte leczenie pozwala zapobiec trwałym zmianom neurologicznym.
Składniki
Diagnostyka i leczenie zespołu Reye’a
Podstawą diagnostyki zespołu Reye’a są badania krwi, dzięki którym określa się aktywność enzymów wątrobowych, poziom cukru, a także stężenie leukocytów i amoniaku w organizmie. Chorobę stwierdza się, jeśli aktywność enzymów wątrobowych wzrosła, stężenie leukocytów i amoniaku się zwiększyło, a poziom cukru jest zbyt niski. Jeśli wyniki nie są jednoznaczne, konieczna jest biopsja wątroby oraz pobranie płynu mózgowo-rdzeniowego. Dzięki temu zespół Reye’a można odróżnić od innych rzadkich schorzeń, takich jak choroby metaboliczne, czy zatrucia toksynami.
Leczenie wymaga hospitalizacji, czasem nawet na oddziale intensywnej opieki medycznej. O szczegółach leczenia decyduje lekarz na podstawie wyników badań i obserwacji pacjenta. Podstawą jest nawadnianie organizmu oraz podawanie leków zmniejszających ryzyko uszkodzeń układu nerwowego.
