Apokalipsa Mojżesza nigdy nie została zaakceptowana. Co w niej jest?
Biblia jest najważniejszą księgą dla chrześcijan i podstawą wiary Kościoła katolickiego. Nie jest jednak tajemnicą, że… nie zawiera ona wszystkich istniejących ksiąg. Dlaczego niektóre z nich, jak chociażby Apokalipsę Mojżesza, Kościół na przestrzeni wieków odrzucił?
Apokryfy, które nie spodobały się Kościołowi. Księgi nienatchnione
Biblia, czyli zbiór ksiąg uznanych przez Żydów i chrześcijan za natchnione przez samego Boga, to podstawa wiary tych religii.
Chrześcijańska biblia różni się nieco od Tory, czyli świętej księgi Judaizmu podziałem na Stary i Nowy Testament. Żydowska wersja pozostała tylko przy Starym Testamencie.
Religie te jednak nie przyjęły Biblii w nienaruszonym jej kształcie, a na przestrzeni lat odrzuciły niektóre z jej ksiąg.
Te księgi, które nie zyskały aprobaty Kościoła, nazywamy apokryfami. Z jakichś powodów nie zostały one uznane za natchnione, duchowni mieli wobec nich sporo wątpliwości i uznali je za podejrzane.
Aby odrzucić daną księgę Kościół musiał wyrazić niepewność co do jej pochodzenia, zgodności doktrynalnej oraz zbadać zawartość wątków mitologicznych, czy fantastycznych.
Oczywiście kryteria te Kościół narzucił sobie sam i mógł je dowolnie interpretować. Odrzucone przez duchownych fragmenty zyskały miano apokryfów, które dzielą się na: opowiadania, pisma dydaktyczne i apokalipsy.
Wśród tych trzech wyszczególnione są poszczególne pisma. I tak w opowiadaniach, czyli w tekstach o charakterze pseudohistorycznym, które opisują pewne historie, dzieje, lub los danych osób, znalazła się Apokalipsa Mojżesza.
Skąd wzięła się Apokalipsa Mojżesza? Księgi niewygodne dla Kościoła?
Apokalipsa Mojżesza wraz z Małą Księgą Rodzaju, Testamentem Mojżesza, Życiem Adama i Ewy i Księgą Czterdziestu Dziewięciu Okresów została ujęta w Księdze Jubileuszów.
Teksty te należą do zbioru pism znalezionych w Qumran w latach 1947-1956. Pisma w języku hebrajskim, aramejskim i greckim stały się niezwykle ważnym ale... niezatwierdzonym przez Kościół odkryciem.
Mimo pojawienia się nowych perspektyw, zwoje datowane na III w. n.e., zawierające opis życia Adama i Ewy, czy właśnie Testament i Apokalipsę Mojżesza, nie zostały włączone do Biblii.
Kościół tłumaczył swoją decyzję kryteriami, którymi musiał się kierować, lecz niektórzy twierdzą, że to wymagałoby zmian podstaw wiary i wzburzyłoby Kościół w jego posadach.
Co zawiera Apokalipsa Mojżesza? Treść może zaskakiwać
Sama nazwa, "Apokalipsa Mojżesza", to tytuł nadany starożytnym zwojom przez Constantina von Tischendorfa.
Tekst ten oparty jest na księdze Genesis, a raczej na pewnym jej fragmencie. Opowiada szczegółowo o upadku Adama i Ewy, co stanowi uzupełnienie historii przedstawionej w Biblii. Mojżesz miał otrzymać od Boga na Górze Synaj widzenie tego, jak wyglądała apokalipsa nie świata, a... apokalipsa Adama i Ewy, gdy zostali wygnani z raju. Jak miało do tego dojść i jak później toczyły się ich losy aż do śmierci.
"Relacja i życie Adama i Ewy, pierworodnego, objawione przez Boga swojemu słudze Mojżeszowi, gdy otrzymał z ręki Pana tablice prawa przymierza, pouczone przez archanioła Michała" - czytamy w Apokalipsie Mojżesza.
Znajdujemy tam także opis losów Kaina, Abla i Seta oraz... innych dzieci Adama i Ewy, a także tego, co stało się z parą po śmierci.
Według zwojów Mojżesza ciało Adama miało zostać zabrane przez Archanioła Michała, by mogło zostać złożone w "raju trzeciego nieba". W tekście widnieje także zapis, że Adam oraz jego potomkowie mają wziąć udział w zmartwychwstaniu. Ciało Ewy zaś zostać miało pochowane przy Ablu:
"A kiedy umarła, archanioł Michał stał obok niej; i przyszli trzej aniołowie, i wzięli jej ciało, i pochowali je tam, gdzie było ciało Abla. I archanioł Michał powiedział do Seta: Tak chowajcie każdego, kto umrze, aż do dnia zmartwychwstania. A po udzieleniu tego prawa powiedział mu: Nie opłakuj więcej niż sześć dni".
