Jak nie dopuścić do odwodnienia u psa i kota?

By w pełni zrozumieć konieczność stałej obserwacji zwierzaka, trzeba uświadomić sobie, że odwodnienie może być wynikiem nie tylko spożycia małej ilości płynów w ciągu dnia, ale też stanów chorobowych. Wyróżnia się trzy główne rodzaje odwodnienia, z którymi mogą mierzyć się nasi pupile.

Odwodnienie izotoniczne to efekt utraty wody i sodu, który jest kluczowym pierwiastkiem dla regulowania gospodarki wodno-elektrolitowej. Pojawia się najczęściej podczas biegunek i wymiotów. Może być też efektem niewydolności nerek lub zapalenia otrzewnej.

Odwodnienie hipotoniczne oznacza utratę w większym stopniu elektrolitów niż wody. Jest wynikiem poważnych biegunek, niewłaściwie dobranych leków moczopędnych lub ich przedawkowania. Dochodzi do niego również na skutek ograniczonego dostępu zwierzęcia do świeżej wody.

Odwodnienie hipertoniczne - z nim mamy do czynienia bardzo często podczas upałów. Organizm zwierzęcia traci głównie wodę, nie elektrolity czy sód.

Najprostszym sposobem na niedopuszczenie do pojawienia się odwodnienia u psa i kota jest zapewnienie im stałego dostępu do wody pitnej. Powinna być świeża, więc trzeba wymieniać ją dwa razy dziennie, a przy okazji zadbać też o czystość miseczek. Kiedy planujemy całodzienną nieobecność, zostawmy nawet dwie miski - na wypadek dużego pragnienia (dotyczy to zwłaszcza psów) lub przewrócenia naczynia.

Koty mają niewielkie żołądki, więc zarówno jedzenie, jak i wodę powinny przyjmować małymi porcjami. Ważne jest ustawienie miseczki z daleka od kuwety lub pojemnika z jedzeniem - instynktownie unikają picia w takich warunkach z obawy przed szkodliwymi bakteriami. Poleca się ustawić nawet kilka małych miseczek w różnych częściach domu.

Wybierając się w podróż albo na dłuższy spacer, należy zadbać o to, by zawsze mieć porcję wody dla zwierzaka i niewielką miseczkę, którą można bez trudu spakować do plecaka lub torebki.

W jadłospisie zwierzaków powinna od czasu do czasu pojawiać się mokra karma. Ewentualnie można dolewać odrobinę płynu do suchej. Psy i koty nie zawsze ochoczo piją wodę, dlatego warto spróbować delikatnych bulionów mięsnych bez przypraw.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że koty dużo bardziej zainteresowane są... wodą z kranu. Niech więc nawykiem stanie się zachęcanie pupila do picia właśnie w ten sposób.

Zdarza się, że mimo naszych najlepszych chęci i opieki, zwierzak może być odwodniony. Grunt, by wiedzieć, jakie są objawy niedoboru płynów i jak temu przeciwdziałać. Jak sprawdzić, czy pies albo kot jest odwodniony? Wystarczy lekko podnieść fałdę skórną na grzbiecie. Jeśli szybko wróci do pierwotnej pozycji, pupil ma się dobrze. Gdy jednak skóra pozostaje podniesiona, może to świadczyć o odwodnieniu. Wskazana jest wizyta u weterynarza.

Niepokojącymi sygnałami są utrata apetytu, suchy nos, zapadnięte oczy, suche dziąsła otępienie, brak chęci do zabawy z opiekunem, problemy z równowagą oraz częste i gwałtowne dyszenie. Dojść do tego mogą wymioty oraz biegunka. Należy zwrócić uwagę na zmniejszoną częstotliwość oddawania moczu, który zarazem jest dużo ciemniejszy i wydaje mocny, drażniący zapach.

Bardzo łatwo może dojść do odwodnienia u szczeniaka. Maluchy są szczególnie podatne na utratę wody. Wszystko przez mniejszą masę ciała oraz zwiększone ryzyko przegrzania podczas intensywnej, ruchliwej zabawy.

Osowiałość, lepka ślina i sucha śluzówka w jamie ustnej są objawami odwodnienia u kota. Zły stan sierści i skóry oraz, podobnie jak w przypadku psów, zapadnięte powieki także powinny wzbudzić czujność właściciela zwierzaka.

Wizyta u specjalisty okaże się konieczna, zwłaszcza gdy istnieje ryzyko, że niedobór płynów w organizmie jest już naprawdę duży. Co jednak można zrobić w domu, by ulżyć zwierzakom? Zachęcajmy je do picia, podkładając im miseczkę pod pyszczek.

Jeśli pupil długo nie pił, wodę trzeba mu dawkować. Spożycie dużej ilości wody w krótkim czasie może doprowadzić do wymiotów. Bardzo dobrym pomysłem jest sięgnięcie po kostki lodu, które czworonożny przyjaciel będzie mógł lizać, nawadniając się stopniowo.