Jakie rasy psów są najbardziej chorowite?

Rasy psów różnią się nie tylko wyglądem i charakterem, ale także, zakodowanymi w genach, skłonnościami do rozmaitych chorób. W teorii w renomowanych hodowlach dopuszcza się do rozmnażania tylko osobniki zdrowe, po wcześniejszym przeprowadzeniu testów genetycznych.

W praktyce nie zawsze wszystko przebiega w pełnej zgodzie z przepisami. Zwłaszcza jeśli chcemy zaoszczędzić i kupujemy psa z jednej z wielu pseudohodowli, które nie przestrzegają żadnych zaleceń i rozmnażają psy bez sprawdzenia, czy nie są obarczone niebezpieczną mutacją genów.

Niektóre rasy psów są bardziej narażone na występowanie danych chorób niż inne. Jeśli zastanawiamy się nad zakupem zwierzęcia właśnie takiej rasy, to wiedza o możliwości ujawnienia się schorzenia w przyszłości jest niezbędna dla podjęcia racjonalnej decyzji i już zawczasu przygotowania się psychicznie i finansowo na dodatkowe wydatki medyczne.

Czytaj również: Te komendy powinien znać twój pies. To może uratować mu życie!

Labrador retriever

Ta piękna rasa obarczona jest genetyczną dysplazją stawów biodrowych oraz chorobami kardiologicznymi. U labradorów często występuje też zapaść wysiłkowa wynikająca z mutacji genu DNM1. 

Mopsy cierpią wyjątkowo często na syndrom brachycefaliczny, który utrudnia im prawidłowe oddychanie i naraża na ryzyko niedotlenienia, chorób serca, omdleń, a w okresie letnim również przegrzania, prowadzącego do udaru cieplnego. U tej rasy występuje też nieuleczalne i trudnodiagnozowalne mopsie zapalenia mózgu na podłożu genetycznym.   

Ta rasa podobnie jak i mopsy narażona jest na występowanie syndromu brachycefalicznego. W ciepłe dni psy tej rasy mogą cierpieć na niedotlenienie i być ospałe i apatyczne. Buldożki narażone są również na rozszczep podniebienia, alergie, problemy skórne i cystynurię. 

Buldog angielski jest bardzo narażony na wystąpienie dysplazji stawów biodrowych. Tak jak i jego francuski kuzyn często boryka się również z syndromem brachycefalicznym. Specyficzna uroda tej rasy czyni buldogi angielskie podatnymi na alergie i zapalenia skórne. 

Cocker spaniele narażone są na zanik siatkówki. Nawet 45 proc. psów tej rasy może być nosicielem genu tej choroby. Cierpią też często na inne problemy z oczami, a także z uszami.

Szacuje się, że aż 49 proc. dobermanów jest nosicielami genu odpowiadającego za chorobę von Willebranda, powodującą problemy z krzepnięciem krwi. Na szczęście u tej rasy przebieg tej choroby jest najczęściej lekki.

Przedstawiciele tej pięknej i inteligentnej rasy psów cierpią często na dysplazję biodrową i łokciową. Dodatkowo częsta u nich mutacja genetyczna powoduje uczulenia na niektóre leki.

U przedstawicieli tej psiej rasy występuje aż 50 rodzajów chorób genetycznych. Najczęstszymi z nich są dysplazje stawów, przede wszystkim biodrowych.

Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, zwichnięcia rzepki, dystrofia mięśniowa, a przede wszystkim choroby serca - to schorzenia, które dotykają często psy tej rasy.

Berneński pies pasterski posiada genetyczne mutacje, które ułatwiają rozwój nowotworów u tych psów.

Na koniec warto zaznaczyć, że każdy pies kocha tak samo - bezwarunkowo i najbardziej na świecie. Dlaczego więc nie zdecydować się na kundelka ze schroniska? Zwłaszcza że tak zwane mieszańce często charakteryzują się dosłownie końskim zdrowiem.

Zobacz także: Uważaj. Twój pies doskonale wie, kiedy kłamiesz