Zapomnij o rozgrzeszeniu. Oto grzechy, których nie odpuści żaden ksiądz
Ważną częścią nauki Chrystusa jest miłosierdzie. Na fundamencie tej idei zbudowano filozofię spowiedzi, w której szczery żal za grzechy pozwala nam oczekiwać ich odpuszczenia przez Boga, za pośrednictwem spowiednika. Nie wszystkie jednak grzechy zostaną nam wybaczone. Kiedy nie dostaniemy rozgrzeszenia?
Dyspozycje do odpuszczenia grzechów
Nie wszyscy zdają sobie sprawę, że spowiednik może odmówić nam rozgrzeszenia niezależnie od tego, jakiego grzechu się dopuściliśmy. Za każdym razem ksiądz w konfesjonale weryfikuje czy osoba spowiadająca się posiada dyspozycję do otrzymania odpuszczenia grzechów. Muszą zostać spełnione do tego cztery podstawowe warunki:
- szczery żal za grzechy
- przemyślany rachunek sumienia
- chęć poprawy
- chęć zadośćuczynienia za wyrządzone krzywdy
Ksiądz w konfesjonale nie może odmówić rozgrzeszenia, gdy penitent go drażni, gdy kapłan wstał lewą nogą i denerwuje go ilość lub waga usłyszanych grzechów, gdy jest zniesmaczony życiem spowiadającego się. Rolą kapłana jest wysłuchanie penitenta i na ile to możliwe, zweryfikowanie jego dyspozycji do przyjęcia w tym momencie rozgrzeszenia
Przeczytaj też: Z jakich grzechów nie trzeba się spowiadać? Lista jest długa
Lista grzechów, które nie mogą zostać odpuszczone
Jeżeli penitent (czyli osoba spowiadająca się) jest w swym grzechu zawzięta i uparta sakrament spowiedzi nie zakończy się dla niej zmazaniem przewin w oczach Boga. Kościół posiada również listę grzechów, które niezależnie od powyższych warunków i postawy penitenta nigdy nie mogą zostać odpuszczone przez "szeregowego" duchownego.
Życie w konkubinacie pod jednym dachem, to najpopularniejszy z takich właśnie grzechów. Dopóki nie zamieszkamy osobno albo nie zawrzemy sakramentu małżeństwa, taki grzech pozostanie nieodpuszczony.
Akt apostazji, poza tym, że jest grzechem nierozgrzeszanym, niesie ze sobą również inne implikacje w prawie kościelnym. Apostata, a więc osoba świadomie odstępująca od wiary i kościoła zostaje objęta automatyczną ekskomuniką, a także traci prawo do wszystkich sakramentów kościelnych - zalicza się też do tego spowiedź.
Aborcja również znajdowała się na tej liście, aż do Roku Miłosierdzia, kiedy to papież Franciszek upoważnił duchownych do rozgrzeszenia usunięcia ciąży.
Rozgrzeszeniu nie podlegają również takie grzechy jak znieważenie postaci konsekrowanych, przymus fizyczny lub zabójstwo papieża, publiczne rozpowszechnianie treści spowiedzi.
Czytaj również: "Poszłam do spowiedzi przed Wielkanocą i nie dostałam rozgrzeszenia, bo zamieszkałam z chłopakiem"
Grzechy duchownych
Na liście grzechów, których popełnienie skutkuje natychmiastową ekskomuniką, znajdują się również takie postępki, których może dopuścić się jedynie osoba wyświęcona na kapłana.
- rozgrzeszenie wspólnika w cudzołóstwie
- święcenie na biskupa bez papieskiego mandatu
- bezpośrednie naruszenie tajemnicy spowiedzi
- usiłowanie wyświęcenia kobiety
Kiedy spowiedź jest nieważna?
Spowiedź może zostać uznana za nieważną w trzech konkretnych przypadkach. Po pierwsze, kiedy kapłan udzielający rozgrzeszenia, nie miał do tego odpowiednich uprawnień. Po drugie, gdy spowiadający się kłamał i nie wyjawił wszystkich grzechów, umniejszył swoją winę, nie wyjawił wszystkiego. Po trzecie brak żalu i zapewnienia poprawy.
Zobacz również: Kiedy jeść święconkę, co do niej włożyć i kiedy iść do kościoła? Ważne pytania o Wielkanoc
