Alternatywa dla tuj. Szczelny żywopłot możesz mieć przez kilkaset lat
Bujne rozmiary oraz intensywnie zielone igły przez cały rok to znak rozpoznawczy cisu. Można najczęściej spotkać go w parkach, gdzie jesienią również cieszą oko drobne, czerwone owoce, które są pożywką dla ptaków, lecz są niebezpieczne dla ludzi. Cis nie rośnie intensywnie, ale jeśli myślimy nad szczelnym żywopłotem, to akurat ta roślina może się sprawdzić idealnie. Jedyne, co pozostaje, to poznać warunki uprawy cisa i czekać, aż stworzy barierę przed wścibskim wzrokiem sąsiadów.
Cis nie tylko do parków
Cis jest sporym drzewem, które osiąga nawet 20 metrów wysokości, ale można znaleźć gatunki, które są zdecydowanie mniejsze i wtedy nie przekraczają maksymalnie dwóch metrów. Co prawda, najczęściej można spotkać go w parkach, ale nie ma przeciwwskazań do tego, aby był uprawiany w przydomowym ogrodzie. Zazwyczaj traktowany jest jako soliter i rośnie "dziko", choć wielu z działkowiczów kusi się, aby go fantazyjnie przycinać, co nie szkodzi cisowi. Miłośnicy zimozielonych krzewów bardzo doceniają tę roślinę, ponieważ żywe kolory zieleni są obecne w ogrodzie cały rok.
Okazuje się, że cis może być śmiałą alternatywą dla tui, ponieważ również doskonale nadaje się na żywopłot. Nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych, doskonale znosi formowanie, jest długowieczny (w jednym miejscu może rosnąć kilkaset lat) i prezentuje się wspaniale, gdy kwitnie i wydaje owoce. Oczywiście, istnieje jeden minus: nie jest to roślina dla niecierpliwych, ponieważ młode egzemplarze w ciągu roku rosną około kilku centymetrów, natomiast starsze powiększają swoją wysokość i szerokość o kilkanaście centymetrów.
Warunki dla cisu? Co trzeba spełnić?
Sukces uprawy cisu w ogrodzie? Trzeba wybrać odpowiednie stanowisko. Zazwyczaj fachowcy zaznaczają, że roślina preferuje lekko zacienione miejsca i właśnie tam będzie prezentował się najokazalej. Oczywiście, większe promienie słoneczne nie są dla cisu szkodliwe, ale nigdy nie ma pewności, że będzie tam w pełnej krasie. Aby nasz okaz rosnący solo albo w szpalerze był rzeczywiście długowieczny, trzeba zadbać o odpowiednią glebę. Cisy preferują ziemią żyzną, o lekko zasadowym odczynie. Równocześnie musi być ona wilgotna, ale także nie za bardzo, ponieważ w takich warunkach cis po prostu zgnije.
Kiedy sadzić cisy? Terminy są kluczowe
Samo sadzenie cisów nie jest wielką filozofią, ale warto znać dogodne terminy, które pozwalają na rozrost bryły korzeniowej. Sadzonki, które są wykopywane wprost z gruntu, mogą być sadzone wyłącznie latem, ewentualnie w październiku. Inaczej jest z cisami, które są sprzedawane w pojemnikach. Tutaj termin raczej nie odgrywa wielkiego znaczenia, ponieważ można umieszczać je w ziemi przez cały rok, nawet zimą. Wyjątkiem jest moment, kiedy gleba jest zamarznięta. Wtedy sadzenie cisów jest po prostu niemożliwe.
Zobacz również:
Pielęgnacja cisów krok po kroku
Marzy nam się szczelny żywopłot z cisów? Trzeba o nie należycie zadbać! Na szczęście, pielęgnacja nie jest skomplikowana. Warto jedną rzecz zapamiętać: cisy trzeba podlewać. Na szczęście, tylko wtedy, kiedy gleba jest sucha. Dawkę wody trzeba dostosować tak, aby podłoże było wyłącznie wilgotne. Oczywiście, zabieg ten trzeba zintensyfikować w trakcie suszy. A co z nawożeniem? Tutaj sprawdzą się preparaty wieloskładnikowe, które warto dozować w płynie raz na miesiąc w okresie od wiosny do początku lata.
Cisy doskonale znoszą formowanie i cięcie, dlatego bujne krzewy można dowolnie skracać tak, aby dostosować je do naszych potrzeb. Ten zabieg z kolei najlepiej jest przeprowadzać wiosną, kiedy temperatury zaczynają stale przekraczać 0 stopni Celsjusza. Warto wiedzieć, że zaraz po przycięciu cisy można nawozić, co pozwoli się im zregenerować i pobudzić do krzewienia.
Sadzisz cisy w ogrodzie? To musisz wiedzieć
Okazuje się, że cisy nie są dla każdego. Dlaczego? Wszystkiemu winnemu są taksyny, czyli trujące substancje. Znajdują się one nie tylko w zielonych częściach cisów, ale również w owocach i nasionach. Trzeba to mieć na uwadze, kiedy w naszym domu są zarówno małe dzieci, jak i nasi pupile.
