Bawisz się piłką z psem? Lepiej uważaj na ten jeden rodzaj zabawki

Zabawa to niezwykle ważna aktywność w życiu psa i powinna być realizowana przez opiekuna zwierzęcia. Z psem można bawić się na wiele sposobów, używając różnych zabawek dedykowanych psom.

Piłka, choć tak popularna i kochana przez właścicieli oraz przez ich psy, może nieść za sobą zagrożenie, o którym na co dzień nie myślą opiekunowie zwierząt.

Okazuje się, że źle dobrany rozmiar piłki, może być powodem tragedii, jaką jest zadławienie się.

Kluczowy jest nie tylko rozmiar piłki - taki, by nie była zbyt mała do psiego pyska, ale również materiał, z którego zabawka jest wykonana.

Zagrożeniem okazują się przede wszystkim gładkie, gumowe piłki, które z łatwością, nawet gdy piłka jest dobrze dobrana rozmiarowo, prześlizgują się po psim języku i podniebieniu, blokując się w gardle.

Sytuacja rzadziej, choć także się zdarza, dotyczy piłki wykonanej z chropowatej, materiałowej powierzchni, jaką mają piłki tenisowe.

Zabawy zabawkami zawsze powinny odbywać się pod kontrolą opiekuna, właśnie po to, że gdy dojdzie do ewentualnego zadławienia się, człowiek zawsze może szybko zareagować, ratując zwierzęciu życie.

Gdy już dojdzie do zadławienia, pierwszym krokiem powinno być otwarcie pyska psu, tak szeroko, jak tylko to możliwe i zajrzenie w jego głąb. Może okazać się, że piłka lub inny przedmiot, utkwił na tyle płytko, że jeszcze jesteśmy w stanie wyciągnąć go ręką.

Jeżeli nie widzimy przedmiotu, lub tkwi on już na tyle głęboko, że istnieje obawa, iż swoją ręką popchniemy go tylko dalej, możemy spróbować stanąć w rozkroku nad psem i podnieść go tak, by głowa i otwór pyska znajdował się w kierunku do podłogi, a klatka piersiowa, tułów i tylne łapy wyżej niż poziom głowy psa.

Małego psa można po prostu podnieść, a większego psa należy  złapać za pachwiny i podnieś tylko tylną część jego ciała.

Jednocześnie drugą ręką możemy energicznym ruchem, posuwistym od łopatek do karku psa, poklepać go, tak by umożliwić wykrztuszenie przedmiotu.

Jeżeli te zabiegi nie przynoszą efektu, można zdecydować się na chwyt Heimlicha, który stosuje się także u ludzi. Należy psa złapać oburącz tuż za żebrami, a następnie pięciokrotnie ucisnąć. Rasom miniaturowym zbyt silny ucisk może połamać żebra, więc należy dostosować siłę ucisku do wielkości psa.

Istnieje jeszcze jedna metoda pierwszej pomocy psu, gdy ten zadławi się piłką. Technika ta sprawdza się tylko i wyłącznie, gdy pies zadławi się piłką. Zazwyczaj stosowana jest ona w gabinetach weterynaryjnych przez specjalistów, ale warto ją znać, gdy jednak na pomoc lekarza weterynarii może być zbyt późno.

Pies powinien leżeć na plecach, a głowa zwierzęcia powinna płasko leżeć, odsłaniając przełyk. Wówczas to właśnie piłka tkwiąca w przełyku powinna być wyczuwalna pod naszymi dłońmi i powinna odznaczać się kształtem w przełyku psa.

Technika polega na wypchnięciu piłki ruchem posuwistym w górę gardła.

Działać należy szybko, gdyż pies przez tkwiący w jego gardle przedmiot ma zablokowane drogi oddechowe. By nie doszło do osłabnięcia, niedotlenienia mózgu, ważne jest szybkie udzielenie pierwszej pomocy i natychmiastowe usunięcie przedmiotu z ciała psa.

Jeżeli obawiamy się zadławienia piłką, ale wciąż chcemy się nią bawić z naszym psem, przy wyborze piłki należy zwrócić uwagę na jej wielkość oraz na to, by nie była z gumy. Warto także wybrać piłkę przez którą przeciągnięty jest sznurek, tworząc swego rodzaju szarpak.

Zyskujemy wtedy nie tylko ewentualną możliwość do wyciągnięcia za pomocy sznurka piłki z psiego przełyku, ale także prócz rzucania piłki psu, możemy się z nim szarpać i przeciągać, co jest także jedną z ulubionych form zabawy wielu psów.

Zabawką, którą też możemy rzucać i przeciągać się jednocześnie z psem jest puller - gumowa, piankowa obręcz.