Ekspansywna poziomkówka, żarłoczny podagrycznik... Jakich roślin lepiej nie sadzić na działce

Urządzając działkę, często chcemy wypełnić każdy jej zakątek, by nie dopuścić do rozwoju chwastów. Częstym wyborem są więc rośliny zadarniające, które w szybkim tempie potrafią wypełnić puste, nieestetyczne miejsca. Dokonując zakupu tego typu roślin, warto jednak dobrze przemyśleć swoje decyzje, niektóre gatunki bowiem szybko rozrosną się nie tylko w wybranym przez nas miejscu, ale i błyskawicznie zaanektują grządki i rabaty. 

Rośliną okrywową, zasługującą na miano ogrodowego Blitzkriegu jest poziomkówka indyjska. Ta niewielka roślinka choć może stanowić fascynujący dodatek do ogrodu, często jest utrapieniem działkowców. Na pierwszy rzut oka, mogłaby być mylnie uznana za naszą rodzimą poziomkę, ale tak naprawdę, nie jest z nią blisko spokrewniona. Poziomkówka indyjska to gatunek z rodziny pięciorników, a jej podobieństwo do poziomki to efekt zupełnie niezależnego ewolucyjnego rozwoju.

Poziomkówka indyjska to rodzima roślina południowej i wschodniej Azji. W ciągu kilkudziesięciu lat, od kiedy została sprowadzona jako roślina ozdobna do Europy, Afryki i Ameryki Północnej, stała się powszechnie występującym gatunkiem. Jej liście, złożone potrójnie i pokryte włoskami z obu stron, są zadziwiająco podobne do liści poziomek, aczkolwiek czasem mogą wykazywać bardziej wydłużony kształt. Kwiaty są raczej podobne do kwiatów truskawek, ale są w całości żółte, z długimi działkami kielicha przewyższającymi płatki kwiatu.

Co ciekawe, poziomkówka indyjska wytwarza tzw. owoce pozorne, prawie do złudzenia przypominające jagody poziomki jadalnej. Są one jednak bardziej okrągłe, wznoszą się ku górze i wyrastają ponad liśćmi. Ich intensywny, czerwony kolor nadaje im dekoracyjny charakter. Chociaż poziomkówka indyjska kwitnie najintensywniej na początku lata, jej kwiaty są widoczne aż do września, a nawet października, co oznacza, że zazwyczaj towarzyszą dojrzałym owocom.

Ekspansywny charakter poziomkówki sprawia, że ma ona zdolność do szybkiego kolonizowania naszych rabat i trawników. Mimo że jej korzenie nie są głęboko osadzone, to jej prawdziwą siłę stanowią płożące się i szybko rozprzestrzeniające rozłogi. Bez problemu się ukorzeniają, a z nich szybko rośnie nowy egzemplarz rośliny. Próby wytępienia poziomkówki często kończą się porażką. Nawet niewielki kawałek pozostawionego rozłogu może spowodować, że roślina ponownie odrośnie i zacznie się rozrastać.

Zobacz również: Nie wyrzucaj! To idealny nawóz do pelargonii, będą kwitły jak szalone

Inną rośliną okrywową, która może sprawić wiele kłopotów w ogrodzie jest podagrycznik pospolity należący do rodziny selerowatych. Ten gatunek rośliny jest powszechny niemalże na całym obszarze Europy, Azji oraz Ameryki Północnej. Podagrycznik pospolity jest gatunkiem szybko się rozprzestrzeniającym, przede wszystkim dzięki rozbudowanemu systemowi kłączy i rozłogów. Typowymi cechami podagrycznika są tolerancja na niskie temperatury i silna zdolność konkurowania z innymi gatunkami, co umożliwia mu szybkie zasiedlenie nowych obszarów.

Podagrycznik wyróżnia się niezwykłą żywotnością i zdolnością regeneracji nawet z najdrobniejszego fragmentu kłącza, co czyni go nieodpowiednim do kompostowania, gdyż ten proces sprzyja rozprzestrzenianiu się tej byliny i komplikuje jej zwalczanie. Roślina preferuje cieniste, wilgotne i gliniaste miejsca bogate w azot. Jeśli więc podagrycznik przeniknie na rabaty, zahamuje wzrost roślin ozdobnych zabierając im ten cenny pierwiastek i inne składniki odżywcze.

Zobacz również: Tuje opanowały polskie ogrody. Maja Popielarska radzi, co posadzić zamiast nich

Rdest jest rośliną niewymagającą i intensywnie się rozwija, co sprawia, że jest idealny do szybkiego zagospodarowania obszaru. Niemniej jednak, jeżeli nie zostanie odpowiednio kontrolowany, może zdominować ogród, a późniejsze jego usunięcie może okazać się trudne i wymagające znacznego nakładu czasu. Wiele gatunków rdestu można zdecydowanie określić jako rośliny inwazyjne, które nie przyczyniają się do estetyki ogrodu.

Niektóre, takie jak rdest japoński, mogą osiągać do kilku metrów wysokości, dominując nad innymi roślinami i rosnąc z niezwykłą szybkością. Nie ma więc niczego zaskakującego w tym, że niektóre odmiany są objęte ograniczeniami i wymagają specjalnych pozwoleń na uprawę - oprócz rdestu japońskiego, do tej kategorii należą także rdestowiec sachaliński i rdestowiec czeski. Za nielegalną uprawę tych gatunków i wprowadzanie ich do środowiska naturalnego grozi kara grzywny. Także rdest plamisty i rdest ptasi są uznawane za trudne do wyeliminowania chwasty.

Zobacz również: Nawet 70 złotych za godzinę pracy. Polacy znów wyjeżdżają na saksy