Jednym pomogą, innym zaszkodzą. Serca drobiowe są pełne paradoksów
Serca drobiowe zaliczają się do podrobów. Kiedyś były obowiązkowym punktem w menu każdej stołówki czy baru, dziś są nieco zapomniane. Niesłusznie, bo oprócz tego, że są tanie, mają dobry wpływ na nasze zdrowie. Zawierają składniki, których próżno szukać w innych rodzajach mięs. Wyjaśniamy, jakie właściwości zdrowotne mają serca drobiowe.
Spis treści:
Właściwości zdrowotne serc drobiowych
Serca drobiowe mają tylko 153 kcal na 100 g. To mniej niż na przykład pierś z kurczaka (164 kcal) uważana za mięso wyjątkowo dietetyczne. Wiele zależy jednak od tego, w jaki sposób przygotujemy podroby, które często są smażone lub wykorzystywane do przygotowania sosów. Oto konkretne wartości odżywcze zawarte w 100 gramach serc drobiowych:
- 15,55 g białka;
- 9,33 g tłuszczów;
- 0,71 g węglowodanów;
- 136 mg cholesterolu;
- 0 g cukrów;
- 0 g błonnika.
Serca drobiowe zaliczane są do podrobów klasy II, klasa I to wątroba i mózg. W Polsce można je kupić bez problemu w większości sklepów mięsnych oraz w niektórych marketach. Jak wszystkie podroby, serca drobiowe nie mogą być zbyt długo przechowywane. Najlepiej spożyć je bezpośrednio po zakupie.
Czytaj też: Kto nie powinien jeść borówek? Przeciwwskazania
Właściwości zdrowotne serc drobiowych
Jako podroby, serca drobiowe zawierają dużo więcej cennych dla zdrowia składników niż inne rodzaje mięs. Chodzi tu o wapń, fosfor i przede wszystkim żelazo. Nie bez powodu lekarze zalecają jedzenie podrobów osobom zmagającym się z anemią. Oprócz tego serca drobiowe zawierają:
- witaminę C wspierającą odporność;
- witaminy z grupy B, co wspomaga układ nerwowy i zapobiega stanom otępienia;
- witaminę A, która w połączeniu z żelazem występującym w podrobach wspiera produkcję czerwonych krwinek. Wspomaga też wzrok;
- purynę, wzmagającą produkcję kwasu moczowego;
- witaminę PP (niacynę), która wspiera układ krwionośny, pokarmowy i nerwowy.
Warto wspomnieć, że żelazo i witamina A występują w sercach drobiowych w dużo większych ilościach niż w innych rodzajach mięs. Dlatego osoby z niedokrwistością powinny je włączyć do swojej diety.
Serca drobiowe a cholesterol
100 gramów serc drobiowych zawiera dużo więcej cholesterolu (136 mg) niż na przykład schab (85 mg). Choć zawarta w podrobach niacyna nieco obniża poziom cholesterolu, to jednak nie jest w stanie zniwelować tak dużej jego ilości. Czyni to serca drobiowe produktem niewskazanym dla osób cierpiących na miażdżycę i walczących z wysokim poziomem cholesterolu w organizmie.
Na liście produktów podwyższających zły cholesterol podroby są na drugim miejscu, zaraz po jajkach. Warto wiedzieć, że serca drobiowe mają mniej cholesterolu, niż na przykład wątróbka drobiowa, która ma go najwięcej ze wszystkich podrobów.
Serca drobiowe a cukrzyca i odchudzanie
Wydawałoby się, że serca drobiowe, które są całkowicie pozbawione cukrów, idealnie nadają się dla cukrzyków. Niestety tak nie jest, bo podroby mają w sobie sporo różnych rodzajów tłuszczów. Diabetycy powinni zdecydowanie ich unikać, tym bardziej że podroby jemy w połączeniu z potrawami zawierającymi węglowodany.
Z tego samego powodu podroby nie sprawdzą się jako częsty składnik menu osób będących na diecie. Odchudzając się warto je jednak od czasu do czasu zjeść, bo dieta prowadzi często do niedokrwistości. Od serc drobiowych zjedzonych dwa razy w miesiącu nikt nie utyje, a pomoże to zapobiec trudnej w leczeniu anemii.
Kto nie powinien jeść serc drobiowych
Co dla jednych jest lekiem, dla innych trucizną — to powiedzenie świetnie się sprawdza w przypadku drobiowych serc. O ile są polecane osobom z niedokrwistością, czy z niedoborem witaminy A lub B, o tyle powinny ich unikać osoby cierpiące na dnę moczanową. Zawarta w podrobach puryna wzmaga produkcję kwasu moczowego, który jest główną przyczyną tej choroby.
Przeciwwskazaniem dla jedzenia serc drobiowych jest cukrzyca, miażdżyca czy podwyższony poziom cholesterolu. Mimo sporej ilości witamin jedzenia podrobów powinny unikać kobiety w ciąży. To dlatego, że duże ilości witaminy A w drobiowych sercach mogą wpłynąć na uszkodzenia płodu.
Czytaj też:
