Pogromca nadciśnienia, cukrzycy i cholesterolu. Pij, gdy szwankuje zdrowie

Rokitnik jest rośliną z rodziny oliwkowatych. W celach spożywczych wykorzystuje się jego złoto-pomarańczowe owoce. W celach leczniczych owoce, nasiona i liście (z wierzchu oliwkowo-zielone, od spodu srebrzyste, w kształcie lancetowate). Dzikie krzewy rokitnika rosną w Polsce w pasie nadmorskim. Roślina jest objęta częściową ochroną, dlatego owoce i liście można legalnie pozyskiwać tylko z roślin uprawnych.

Feeria soczystych barw sprawia, że rozłożyste krzewy rokitnika uprawiane są również w celach estetycznych. Choć rokitnik może zachwycić, zarówno w czasie kwitnienia, gdy pokrywa się drobnymi żółtymi kwiatuszkami, jak i owocowania - jego największym walorem jest bogaty pakiet wartości odżywczych i właściwości leczniczych.

Zobacz również: Pij kwas chlebowy. Serce i jelita podziękują ci za "wiejską oranżadę"

Owoce rokitnika są produktem uniwersalnym - przydadzą się zarówno w łagodzeniu dolegliwości, jak i w kulinariach. Można je zrywać od drugiej połowy sierpnia aż do końca października. Najlepiej smakują zebrane po pierwszych przymrozkach i natychmiast wykorzystane (w cieple szybko się psują). W smaku dojrzałych owoców pobrzmiewa delikatna kwaskowata nuta. Owoce rokitnika są doskonałym surowcem do przyrządzania dżemów, konfitur, marmolad i kompotów.

W celach leczniczych i kosmetycznych wykorzystywane są nie tylko owoce, ale również liście, nasiona i olej tłoczony z owoców tej cennej rośliny.

Pod względem zawartości witaminy C owoce rokitnika ustępują jedynie dzikiej róży - zajmują zaszczytne drugie miejsce na podium. Obok wysokiej zawartości witaminy, która zaskarbiła sobie miano królowej odporności (i ma silne właściwości przeciwutleniające), rokitnik obfituje w szereg innych aktywnych biologicznie składników, a wśród nich:

• ważny dla dobrego funkcjonowania narządu wzroku beta-karoten, pomarańczowy barwnik roślinny o silnym potencjale przeciwutleniającym,
• hamującą procesy przedwczesnego starzenia komórek witaminę E, której podaż jest szczególnie istotna w profilaktyce demencji i choroby Alzheimera (witamina E ma potencjał antyoksydacyjny),
• kluczowe dla optymalnej pracy systemu nerwowego i poprawy nastroju witaminy z grupy B,
• ważną dla prawidłowej krzepliwości krwi witaminę K, która również ma właściwości przeciwutleniające,
• niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (NNKT), czyli najbardziej pożądany dla zdrowia rodzaj tłuszczów, a dzięki nim również witaminy rozpuszczalne w tłuszczach, z naciskiem na wspomnianą już witaminę E oraz ważną dla odporności witaminę D,
• aminokwasy egzogenne, czyli związki, których organizm nie jest w stanie sam wytworzyć, a są mu niezbędne do prawidłowego funkcjonowania (muszą być dostarczone z dietą),
• ważne dla wzmocnienia mięśnia sercowego fitosterole, rekomendowane szczególnie przy hipercholesterolemii (zbyt wysoki poziom cholesterolu) i chorobie niedokrwiennej serca,
• liczne flawonoidy i inne związki o silnych właściwościach przeciwutleniających.

Zobacz również: "Flaszki ukrywałam gdzie popadnie. Bałam się". Tak wygląda kobiecy alkoholizm

Rokitnik jest rośliną o nieprzeciętnym potencjale przeciwutleniającym, może przynieść wiele korzyści dla zdrowia. Jest doskonałym sposobem na wzmocnienie odporności, kondycji oczu, skóry, mózgu i serca. Dzięki wysokiej zawartości pektyn (rodzaj błonnika), sprzyja procesom metabolicznym. Włączony do diety, pomoże w starciu z wolnymi rodnikami, chroniąc przed infekcjami sezonowymi i chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie i nowotwory.

Rokitnik może być spożywany nie tylko w postaci przetworów z jego owoców, ale też naparów z liści, soku z owoców i przygotowanej na ich bazie nalewki.

Zobacz również: Bursztyn. Zdrowotne właściwości bałtyckiego skarbu

Potrzebne są trzy składniki:

• 1kg dojrzałych owoców rokitnika,
• 0,8 kg cukru,
• 0,8 l spirytusu (95 proc.)

Sposób przygotowania:

Umyte i osuszone owoce wkładamy do dużego słoja, zasypujemy cukrem i zalewamy spirytusem. Zakręcone naczynie odstawiamy w ciepłe, zacienione miejsce - optymalnie na 2 miesiące, pamiętając, by co kilka dni wstrząsnąć słojem. Po przecedzeniu, przelewamy nalewkę do karafki lub butelki i odstawiamy na kolejne 6 miesięcy (w chłodne miejsce). Po tym czasie jest gotowa do spożycia.