Witaminy w diecie - jakie mają znaczenie?
Gdy przyjrzymy się bliżej naszej diecie, okazuje się, że niezależnie od płci na niedobór witamin cierpi prawie każdy z nas. A gdy ich brakuje, czujemy się senni, słabnie nam odporność, mamy łamliwe paznokcie i włosy. Zanim jednak ruszymy do apteki, poszukajmy witamin w… jedzeniu! Gdzie?
Jeśli jesteś amatorem klasycznego polskiego jadłospisu – obfitującego w mięso i tłuszcze zwierzęce – prawdopodobnie nie brakuje ci tych witamin.
Gdy jednak odczuwasz problemy z widzeniem o zmierzchu (kurza ślepota) lub zauważysz, że twoja skóra jest szorstka i sucha, wzbogać swoją dietę o tran, masło, wątróbkę oraz owoce i warzywa o czerwonej i pomarańczowej barwie.
Te ostatnie zawierają beta-karoten, z którego organizm wytwarza witaminę A. Odradza się przyjmowanie suplementów diety zawierających witaminę A, gdyż jej przedawkowanie grozi poważnymi problemami zdrowotnymi, a nasz organizm nie potrafi się sam jej pozbyć.
Znajdziemy je w większości warzyw, orzechach, pieczywie i produktach pełnoziarnistych, warzywach strączkowych, pokarmach na bazie drożdży i nabiale.
Jeśli jesteś wegetarianinem, możesz mieć niedobór witaminy B12, znajduje się ona bowiem wyłącznie w produktach pochodzenia zwierzęcego: jajach, rybach, mleku i jego przetworach oraz w mięsie. Uzupełnianie braku witaminy B12 jest szczególnie ważne, gdyż jej niedobór prowadzi do anemii.
Zbyt mała ilość witamin z grupy B w organizmie objawia się problemami z trawieniem, nudnościami i zaburzeniami koncentracji, upośledza odporność i wpływa na pogorszenie stanu skóry i wzroku.
Szukamy jej zazwyczaj w cytrusach, ale znajdziemy ją też w kalafiorze, papryce, kapuście białej i czerwonej, a także w ziemniakach. Objawami niedoborów witaminy C są obniżenie krzepliwości krwi i wolne gojenie się ran.
Lekarze odradzają jednak stosowanie „uderzeniowych” dawek witaminy C. Nie znajdują też potwierdzenia, jakoby witamina C w tabletkach pomagała w walce z przeziębieniem. Wiadomo też, że nadmiar witaminy C wypłukuje wapń z organizmu i sprzyja powstawaniu kamicy nerkowej.
Źródło witaminy D to przede wszystkim kontakt ze słońcem. W produktach spożywczych znajdziemy ją w tłustych rybach, żółtkach jaj, żółtym serze i wątróbce.
W naszej szerokości geograficznej jesteśmy szczególnie narażeni na niedobory witaminy D. Jest ona bowiem wytwarzana przez nasz organizm, ale jedynie wówczas, gdy nasza skóra ma kontakt ze słońcem. I to długi – wymagany czas nasłonecznienia, potrzebny do wytworzenia witaminy D, to połowa czasu koniecznego do zaróżowienia się skóry – w zimie wymagałoby to od nas siedzenia na dworze przez cały dzień.
Dlatego lekarze zalecają zażywanie witaminy D w tabletkach. Od października do marca należy przyjmować 2000 jednostek dziennie (dzieci – 1000 jednostek). Jest to jedyny witaminowy suplement, który jest w pełni absorbowany przez nasz organizm.
Brak witaminy D objawia się sennością, apatią, problemami z koncentracją, poceniem się w nocy, a także… tyciem.
Najwięcej znajdziemy jej w zielonych warzywach liściastych: w szpinaku, brukselce, brokułach i sałacie.
Jej niedobór wpływa na problemy z krzepnięciem krwi i nadmierne krwawienia miesiączkowe u kobiet.
