To najdłuższe maryjne objawienie. Jaką misję Matka Boska dała pastuszce?

Benedykta Rencurel urodziła się 16 września 1647 r. w Saint-Étienne d’Avançon, ale obecnie miejscowość nosi nazwę Saint-Étienne-le-Laus. Pochodziła z bardzo ubogiej rodziny, a kiedy miała zaledwie siedem lat, zmarł jej ojciec, co jeszcze bardziej pogorszyło sytuację finansową jej najbliższych. Benedykta wraz z dwiema siostrami podjęły wówczas pracę, trudniąc się wypasem owiec. 

Dziewczynki nie potrafiły czytać ani pisać, ale jak wynika z zachowanych źródeł, żyły wedle wartości nauczanych podczas niedzielnych mszy świętych. Benedykta przez kolejne lata prowadziła zwyczajne, wypełnione pracą i wiarą życie, aż do maja 1664 r., kiedy doznała pierwszego objawienia maryjnego.

Podczas wypasania owiec Benedykta ujrzała młodą, uśmiechniętą, piękną kobietę, której towarzyszył chłopiec. Z relacji Benedykty wynikało, że z oczu kobiety promieniował wielki blask, dokładnie rozświetlając Dolinę Pieców, gdzie wypasały się owce. Ponadto dziewczynce towarzyszyły doznania sensoryczne - po najbliższej okolicy unosić się miał przyjemny, ale intensywny zapach. 

Siedemnastolatka zapytała kobietę: "Czego Pani potrzeba, o piękna Pani?. O Piękna Pani, co robisz tam tak wysoko? Czy zechcesz zjeść ze mną śniadanie? Mam tu chleb, będzie bardzo dobry, jak zmoczymy go sobie w źródle. Czy możemy pobawić się z tym Dzieckiem?", ale nie uzyskała żadnej odpowiedzi.

Przez kolejne cztery miesiące Benedykta wracała w to samo miejsce, gdzie regularnie objawiała się jej milcząca Matka Boska. Jednak pewnego dnia Maryja przemówiła, nauczając nastolatkę zasad właściwego życia, zachęcając do wytężonej modlitwy i zapoznania się z litanią loretańską.

Czytaj także: Jak naprawdę wyglądała Matka Boża?

Po kilku latach Benedykta Rencurel otrzymała od Najświętszej precyzyjną misję, której postanowiła się podjąć. Jej zadaniem było sprowadzanie grzeszników na drogę wiary i godnego życia, a środkiem do tego celu miała być spowiedź potępionych. Benedykta w szczególności miała otoczyć opieką kobiety rozwiązłe, dopuszczające się dzieciobójstwa oraz mężczyzn skłonnych oddawaniu się perwersyjnym zachowaniom. Innym grzesznikom miała nakazać zaprzestania obrażania Boga i hartowanie ducha, by nie poddawać się pokusom.

Pastuszka nakłaniała przybyłych do Laus pielgrzymów do pracy nad własnym charakterem oraz instruowała ich w sprawach związanych z przystąpieniem do Komunii Świętej, przywiązując szczególną uwagę do wykonania rachunku sumienia.

Zimą 1667 r. Maryja podarowała Benedykcie olej, który miał leczyć wszelkiego rodzaju dolegliwości zdrowotne. Zdaniem Rencurel Najświętsza Panna rzekła wówczas:

Pierwsze cudowne uzdrowienie w Laus miało dotyczyć dziecka cierpiącego na chorobę oczu. Wzrok odzyskała również starsza kobieta, po wcześniejszym nasmarowaniu się olejem od Maryi. Specyfik miał również leczyć ludzi z chorób nowotworowych, wrzodów, a także uwalniać od diabła osoby opętane.

Benedykta twierdziła, że w pełnieniu maryjnych próśb i poleceń przez lata pomagał jej Anioł Stróż, którego wielokrotnie widziała, odmawiając z nim wspólnie różaniec. Ponadto Anioł Stróż uczestniczył w kształtowaniu silnej woli  i charakteru Benedykty, zabierając jej rzeczy, do których nazbyt się przywiązywała, ale i obdarowując ją prezentami.

Czytaj także: Gdzie w Polsce objawiła się Matka Boska?

Rencurel rozmawiała również z Archaniołem Michałem, który w 1681 r. mimo choroby kobiety nakazał jej kontunuowanie misji, oznajmiając jej:

W Saint-Étienne-le-Laus powstało Sanktuarium Matki Bożej, które każdego roku odwiedzane jest przez pielgrzymów z całego świata. Pierwsze prace budowlane rozpoczęto już w 1666 r., dzięki czemu powstał niewielki kościół. Z biegiem lat w Laus staną klasztor, a sanktuarium sukcesywnie rozbudowywano.

4 maja 2008 r. w Sanktuarium Matki Bożej w Laus Kościół katolicki oficjalnie uznał objawienia maryjne, których doznała Benedykta Rencurel.