Imiona na literę "A"

Achaz
Pochodzenia hebrajskiego, od słowa achadz (właściciel) lub pers. imienia Khshayarsh. INNE FORMY: Ahaz, Ahaswer. OBCE FORMY: Achaz (łac.), Ahaz (ang.), Ahas, Ahaz (chorw., mac., serb.), Ácház (czes.), Achaz (fr.), Acaz (hiszp.), Achas, Ahas (niem.), Achaz, Ahas, Ahaz (połud.-słow.), Achaz (wł.). Forma żeńska: Achiea (rum.).
ZNANE POSTACIE:
Ahaswer, imię kilku królów perskich w Biblii. Ahaswer, imię Żyda Wiecznego Tułacza.
Achilles
Pochodzenia greckiego, prawdopodobnie znaczy: mój brat lub syn węża. Bohater Iliady, tego imienia, uodporniony na rany, z wyjątkiem pięty, zginął ugodzony w nią przez Parysa. ZDROBNIENIA: Achilesik. INNE FORMY: Achill, Achillas, Achileas, Achileasz, Achiles, Achilleas. OBCE FORMY: Achilleus (łac.), Achilles, Achilleus (ang.), Aèileš (chorw.), Achil, Achiles (czes.), Achille (fr.), Achilles, Aquiles (hiszp.), Ahil (mac.), Achill, Achilles (niem.), Ahila, Achillij (ros.), Ahil, Ahila, Ahilej (połud.-słow.), Achille, Achilleo (wł.).
MITOLOGIA:
Achilles, heros gr. syn Peleusa i bogini Tetydy, bohater Iliady Homera.
PATRON:
Św. Achilles, rzymski żołnierz, zginął razem ze św. Nereuszem za panowania Dioklecjana. Pochowano ich w Rzymie. Kult Achillesa był silny, o czym świadczą zachowane obrazy. (Wspomnienie 12 maja).
ZNANE POSTACIE:
Achillas, polityk egip., stał na czele armii walczącej z Cezarem (I w. p.n.e.). Achilles Tatios, pisarz grecki (II w. n.e.). Achille François Bazaine, marszałek Francji (13 II 1811–24 XII 1888). Achille Castiglione, wł. projektant przemysłowy (1918–2002).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Achiles, poemat Publiusza Papiniusa Statiusa. Jeden z bohaterów Iliady Homera oraz Ifigenii w Aulidzie Eurypidesa. Achille, dramat P. Corneille’a (1673). Achilleis, poemat dram. J.W. Goethego (1799). Achilleis S. Wyspiańskiego (1903). Achilles i panny, komedia A.M. Swinarskiego (wyd. 1966).
Achmed
Pochodzenia arabskiego. INNE FORMY: Achmet, Ahmed, Ahmet. OBCE FORMY: Achmed lub Ahmed (ogólnie przyj. forma).
ZNANE POSTACIE:
Achmed Sukarno, przywódca indonezyjski (1901). Ahmed Salman Rushdie, bryt. pisarz ind. pochodzenia (1947).
Ada
Pochodzenia hebrajskiego, oznacza dosł.: stroić się, upiększać się. Również skrót od imion Adamina, Adela, Adelajda, Adelina, Adria, Adrianna. W Polsce używane jako zdrobnienie żeńskiego imienia Władysława. Imię pochodzące z Biblii (jedna z żon Lemecha). W samodzielnej formie powszechnie występuje dopiero od przełomu XIX i XX w. OBCE FORMY: Ada (ogólnie przyj. forma), Adah (ang.), Oda (fiń.), Adina (węg.).
PATRONKA:
Ada, według Biblii jedna z żon Lemecha, matka Jebala. (Wspomnienie 12 grudnia)
ZNANE POSTACIE:
Ada Sari, pol. śpiewaczka operowa (prawdz. imię Jadwiga Schayer) (29 VI 1886–12 XII 1968). Augusta Ada Lovelace (10 XII 1815–27 XI 1852) córka Byrona, prekursorka informatyki.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Ada Solska z Emancypantek B. Prusa.
AFORYZM:
„Ada to nie wypada”.Ada słucha tego nieradaA jaka tego przyczyna,Bywa, że się zapomina.Wiesław BłachKomu w oko wpadnie Ada,Ten na ogół szpetnie wpada.Włodzimierz ŚcisłowskiPamiętaj: u pani AdyFuszerować nie dasz rady.Andrzej Morski
Adalbald
Pochodzenia staroniemieckiego. INNE FORMY: Adalbeld, Adelbald. OBCE FORMY: Adalbaldus, Adalboldus (łac.), Eadbald, Eodbald, Ethelbald (ang.), Ethelbald (fr.), Adalbaldo, Etelbaldo (hiszp.), Adalbald, Adelbold, Albald, Albold (niem.), Adaloaldo (wł.).
PATRON:
Św. Adalbald (VII w.), żył na dworze króla Dagoberta I. Ożenił się tam z Gaskonką (św. Ryktruda), a ich związek był przykładem szczęśliwego małżeństwa. (Wspomnienie 2 lutego).
Adalbert
Pochodzenia staroniemieckiego, od słów adal (dobry, szlachetny) i beraht (błyszczący, lśniący), oznacza: pochodzący ze szlachetnego rodu. Polska forma: Wojciech. ZDROBNIENIA: Albercik, Bercik. INNE FORMY: Adalbrecht, Albert, Albrecht, Olbracht. OBCE FORMY: Adalbert, Albert (ogólnie przyj. forma), Adelbert, Elbert, Ethelbert (ang.), Adalbert, Aubert (fr.), Adalbert, Albertus, Edelbert (niem.). Forma żeńska: Adalberta, Alberta, Albertyna.
PATRON:
Św. Adalbert, benedyktyn (X w.), najpierw opat w Weissenburgu, później arcybiskup Magdeburga. Misjonarz Słowian Połabskich, przyjaciel św. Wojciecha. (Wspomnienie 20 czerwca).
ZNANE POSTACIE:
Adalbert, arcybiskup Hamburga i Bremy (1000–16 III 1072). Adelbert von Chamisso, pisarz niem. (30 I 1781–21 VIII 1838). Hans Adalbert von Schlettow, aktor niem. (11 VI 1888–30 IV 1945). Edward Adelbert Doisy, biochemik amer. (13 XI 1893–23 X 1986). Albert Cole Porter, kompozytor amer. (9 VI 1891–15 X 1964). Alberto Cavalcanti, br. reżyser filmowy (6 II 1897–23 VIII 1982).
Adalberta
Pochodzenia staroniemieckiego, od słów adal (dobry, szlachetny) i beraht (błyszczący, lśniący), oznacza: jaśniejąca szlachectwem. ZDROBNIENIA: Albertka, Berta. INNE FORMY: Alberta, Albertyna, Albrechta. OBCE FORMY: Adelberta, Elberta, Ethelberta, Ethel (ang.), Albertine (fr.), Adalberta, Adelberta, Alberta (niem.). Forma męska: Adalbert, Albert, Albrecht.
ZNANE POSTACIE:
Ethel Barrymore, właśc. Ethel Blythe, aktorka ang. (15 VIII 1879–18 VI 1959).
Adam
Pochodzenia można szukać u wielu źródeł. Wywodzić się może od hebrajskiego adam (ludzie) lub adhamah (ziemia), sumeryjskiego ada-mu (mój ojciec), akadyjskiego ad-mu (stworzony, zrodzony, dziecko) lub arabskiego adama (łączyć się). W Biblii oznacza człowieka – jako jednostkę i zbiorowość (tylko pięciokrotnie użyty jest jako imię własne). Najczęściej przyjęte jest tłumaczenie, że chodzi o pierwszego człowieka stworzonego przez Boga. W Polsce imię to używane jest od końca XII wieku w formach Adam, Adem, Jadam, Jedem. ZDROBNIENIA: Adamek, Adasiek, Adaś. INNE FORMY: Adem, Jadem, Jedem. OBCE FORMY: Adam (ogólnie przyj. forma), Adam, Hadam (niem.), Aadam (est.), Aatami (fiń.), Adan (hiszp.), Adamus, Oadam (hol.), Adomas (litew.), Adams (łotew.), Adamos, Damos (gr.), Adăo (portug.), Adám (węg.). Forma żeńska: Adama, Adamieta, Adamina.
NAZWISKA:
Adam, Adamas, Adamaszek, Adamcewicz, Adamczak, Adamczek, Adamczewski, Adamczowski, Adamczuk, Adamczyk, Adamczykowski, Adamecki, Adamek, Adamiak, Adamiczek, Adamiec, Adamiecki, Adamik, Adamiszyn, Adamiuk, Adamkiewicz, Adamkow, Adamkowicz, Adamkowski, Adamow, Adamów, Adamowicz, Adamowski, Adamski, Adamus, Adamusiak, Adamusik, Adamuszek, Adasiak, Adasiewicz, Adaszkiewicz, Adaś, Adaśko, Hadam, Hadamczak, Hadmczyk, Hadamek, Hadamiak, Hadamiec, Hadamski, Hadańczyk, Hadomik, Jadam, Jadamczak, Jadamczek, Jadamczyk, Jadamek, Jadamiec, Jadamik, Jadamko, Jadamow, Jadamski, Jadanowski, Jedamski.
PATRON:
Adam, biblijny praojciec rodzaju ludzkiego. W Kościele łacińskim pierwszym rodzicom publicznej czci nie oddawano. Pojawienie się imion Adama i Ewy w kalendarzu, w dniu Wigilii Bożego Narodzenia, zawdzięcza się kościołom wschodnim, które pielęgnują kult pierwszych rodziców. (Wspomnienie 24 grudnia). Istnieje ośmiu świętych i błogosławionych, noszących to imię. Brak wśród nich postaci, która by posiadała większe znaczenie historyczne.
ZNANE POSTACIE:
Adam de la Halle, poeta fr. (1240). Adam Polak (Adam z Łowicza, Adam z Bochenia), lekarz, myśliciel, profesor Akademii Krakowskiej (?–1514). Adam Elsheimer, niem. malarz i grafik (przed 18 III 1578–przed 11 XII 1610). Adam Jarzębski, kompozytor pol. (ok 1590–1649). Adam Kisiel, wojewoda bracławski (ur. 1600). Adam Pynaker, hol. pejzażysta (1622). Adam Smith, ang. ekonomista (5 VI 1723–17 VII 1790). Adam Ferguson, szkoc. filozof (20 VI 1723–22 II 1816). Adam Naruszewicz, pol. poeta i historyk (20 X 1733–8 VII 1796). Adam Kazimierz Czartoryski, pol. generał, teoretyk literatury (1 XII 1734–19 III 1823). Adam Ignacy Komorowski, prymas pol. (1699–2 III 1759). Adam Jerzy Czartoryski, pol. polityk i pisarz (14 I 1770–15 VII 1861). Adam Bernard Mickiewicz (24 XII 1798–26 XI 1855), wielki poeta polskiego romantyzmu. Adam Idźkowski, pol. architekt (24 XII 1798–3 V 1879). Adam Sapieha, polityk pol. (4 XII 1828–21 VII 1903). Adam Opel, niem. przemysłowiec (1837–1895). Adam Asnyk, pol. poeta, uczestnik powstania styczniowego (11 IX 1838–2 VII 1897). Adam Józef Feliks Boniecki, genealog, autor „Herbarza polskiego” (19 XI 1842–24 VI 1909). Adam Antoni Kryński, współtwórca „Słownika języka polskiego” (19 V 1844–10 XII 1932). Adam Chmielowski, brat Albert, pol. zakonnik, malarz (20 VIII 1845–25 XII 1915). Adam Stefan Sapieha, kardynał, metropolita krakowski (14 V 1867–23 VII 1951). Adam Grzymała-Siedlecki, pol. dramatopisrz (29 I 1876–19 I 1967). Adam Czartkowski, pol. botanik i literat (17 VIII 1881–29 V 1958). Adam Bełczykowski, pol. dramaturg. Adam Ważyk, poeta pol. (1905–1982). Adam Rapacki, pol. polityk i ekonomista (24 XII 1909–10 X 1970). Adam Schaff, filozof pol. (ur. 1913). Adam Bahdaj, pisarz pol. (2 I 1918–7 V 1985). Adam Harasiewicz, pol. pianista (ur. 1 XII 1932). Adam Bruno Ulam, politolog amer. pochodzenia pol. (8 IV 1922–28 III 2000). Adam Jerzy Kilian, pol. artysta plastyk (ur. 13 II 1923). Adam Hanuszkiewicz, pol. aktor i reż. teatralny (ur. 16 VI 1924). Adam Pawlikowski, aktor pol. (ur. 1925). Adam Strzembosz, prawnik pol. (ur. 11 IX 1930). Adam Dyczkowski, biskup ordynar. diecezji zielonogórsko-gorzowskiej (ur. 11 IX 1930). Adam Czerniawski, poeta pol. (ur. 20 XII 1934). Adam Bujak, pol. artysta fotografik (ur. 12 V 1942). Adam Zagajewski, pisarz pol. (ur. 1945). Adam Michnik, pol. historyk i publicysta (ur. 27 X 1946). Adam Myjak, pol. rzeźbiarz (ur. 3 I 1947). Adam Bieła, pol. psycholog i polityk (ur. 1947). Adam Ferency, aktor pol. (ur. 5 X 1951). Adam Małysz, skoczek narciarski (ur. 3 XII 1977).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Adam Nowowiejski z powieści H. Sienkiewicza Pan Wołodyjowski (1888). Adam z powieści Na wschód od Edenu J. Steinbecka (1952). Pan Adam z powieści Chata za wsią J.I. Kraszewskiego (1854–55). Adaś Bielecki z powieści Płomienie S. Brzozowskiego (1908). Adam Ochocki z Lalki B. Prusa (1890). Adam z powieści Cudzoziemka M. Kuncewiczowej (1936). Adam Mannon z trylogii dramatycznej E. O’Neilla Żałoba przystoi Elektrze (1931). Adam (Adaś) Cisowski z powieści K. Makuszyńskiego Szatan z siódmej klasy (1937). Adam Korda z powieści Początek A. Szczypiorskiego (1986).
NA EKRANIE:
Film wg pow. Chata za wsią J.I. Kraszewskiego w reż. A. Twardyjewicza (1926). Ekranizacja powieści H. Sienkiewicza Pan Wołodyjowski w reż. J. Hoffmana (1968), rolę Adama odtwarzał Marek Perepeczko. Film wg pow. Szatan z siódmej klasy Cisowskiego w reż. M. Kanieskiej (1960), rolę Adasia grał Józef Skwark.
PRZYSLOWIA:
Adam na Ewę, a Ewa na węża.Począwszy od Adama, to kożdy człowiek kłama.Adam zjadł jabłko, a nam skomę uczynił.Fora, Adame, fora! z tak rozkosznego dwora.Krewny po Adamie.Drze jak Adam.Każdy Adam, jak zechce, znajdzie swoją Ewę.Od czasów Adama (i Ewy).Na Adama i Ewy czas przyszyć cholewy.Adam i Ewa pokazują, jaki styczeń i luty po nich następują.Gdy w dzień Adama i Ewy mróz i pięknie, zima wcześnie pęknie.Adam zwala na Ewę, na Adama Ewa – a oboje jedli z drzewa.Nowina – Adama z raju wypędzono!Żebro Adamowe nie przynosi tak wiele pożytku jak szkody.W Adamowym stroju.
W POEZJI:
Prostota, spokój, rozwaga, sztywność, trochę lekkiej nudy,jeśli to człowiek zwykły. Wiele twórczości, za mało obłudy,jeśli mąż stanu. Ogrom wiary – gdy ksiądz, cóż rzec – gdy poeta!Lecz czegokolwiek by dokonał, każdy rzecze: „To już siła nie ta!”Kazimiera Iłłakowiczówna, „Adam”Gdy Ewa kądziel przędła,Adam ziemię kopał,Kto tam był szlachcic wtenczasi kto komu chłopał?Wespazjan Kochowski, „Pares ab Adam”Niechaj mnie sądzą,niechaj mnie karzą!tak, mnie, Adama, com na barki swojezabrał z Ogrodu to nadludzkie brzemięprzygniatającej winyi wieki wieków pnę się z tym ciężaremku wiekuistej wyży,
i zbladłą nie śmiem odwrócić się twarzątam, ku tym zmrokom, co zaległy ziemię,tam, ku piekielnej przełęczy,na której siadła jasnowłosa Ewaz padalcem grzechu u swych białych stóp...Jan Kasprowicz, „Dies Irae”Adam i Ewa nie na to zostali stworzeni,Żeby się kłaniać księciu i władcy tej ziemi.
Inna, słoneczna ziemia poza czasem trwała.Im obojgu na wieczną szczęśliwość oddana.Czesław Miłosz, „Ogrodnik”
Adama
Żeńska forma imienia -> Adam. ZDROBNIENIA: Adamka, Adasia. INNE FORMY: Adamieta, Adamina. OBCE FORMY: Adama, Adamina (ogólnie przyj. forma), Adame, Adamine (duń.), Adamieta (hol.). Forma męska: Adam.
Adamnan
Pochodzenia celtyckiego, o niejasnej etymologii. OBCE FORMY: Adamannus, Adamnanus (łac.), Adamnan (ogólnie przyj. forma), Adomnan, Eunan (ang.), Adamnano (chorw.), Adamnanos, Damnanos (gr.), Eunanas (litew.).
Adaukt
Pochodzenia łacińskiego, od słowa adauctus (pomnożony). OBCE FORMY: Adauctus (łac.), Adauctus, Increase (ang.), Adaucte (fr.), Adaucto (hiszp.), Adauktus (niem.), Adauto, Adautto (wł.), Adauktos, Adafktos (gr.). Forma żeńska: Adaukta.
NAZWISKA:
Adauctus, Adaukt.
PATRON:
Św. Adaukt, męczennik. Wraz z bratem, św. Feliksem, zginął w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. (Wspomnienie 30 sierpnia).
Adaukta
Pochodzenia łacińskiego, od słowa adaucta (pomnożona). OBCE FORMY: Adaucta (łac. i inne). Forma męska: Adaukt.
Adela
Pochodzenia germańskiego, od słowa adal, adel (szlachetny ród). Oznacza: o szlachetnym obliczu i usposobieniu. W Polsce znane od początków chrześcijaństwa, ale częściej występuje od XIV w. Miała je nosić rzekoma siostra Mieszka I. Obecnie rzadko nadawane. INNE FORMY: Ada, Adelaida, Adelajda, Adelina, Adlejda. OBCE FORMY: Adela (łac.), Adaline, Adela, Adelina, Adeline, Edeline (ang.), Adela, Adelka (chorw.), Adéla, Adelina (czes.), Adele (fr.), Adela (hiszp.), Adala, Adela, Adele, Adelina (niem.), Adela, Adelka (słoweń.), Adele, Adelina (wł).
NAZWISKA:
Adel, Edel.
PATRONKA:
Św. Adela (VIII w.), córka niemieckiego króla Dagoberta II. Założycielka klasztoru w Pfalzel pod Trewirem. (Wspomnienie 24 grudnia).
ZNANE POSTACIE:
Adela Szwaja, pol. malarka (1925).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Adela i Teodor, romans fr. pani de Gelnis (XVIII w.).
W POEZJI:
Bogata czy biedna, mądra czy głupia – próżno sięgłowić będziesz nad tym:zawsze jednako przytulna, bezosobowo łatwa jak dwórobszerny otwarty zimą i latem.I martwi się ten, co ją przejrzeć chce i tajemnicąjej osoby władać żąda,bo nigdy dusza jej przez okna rozwartego,gościnego domu nie wygląda. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Adela”
Adelajda
Pochodzenia starogermańskiego, od słowa Adal-heit. Oznacza: Osoba o miłym obliczu, panna pochodzenia szlachetnego. W Polsce pojawiło się za pierwszych Piastów, dzisiaj mało popularne. ZDROBNIENIA: Ada, Adela, Adelka, Adzia. INNE FORMY: Adela, Adelina. OBCE FORMY: Adelaida (ogólnie przyj. forma), Adelheid, Alheit, Adelheidis (niem.), Adletá (czes.), Adelheid, Alhed (duń.), Heide (fiń.), Alide, Aadelheide (est.), Adelé (litew.), Alida (łotew.), Alides, Alette (norw.).
NAZWISKA:
Adel, Adelajda, Adelejda, Adlejda.
PATRONKA:
Św. Adelajda, cesarzowa Burgundii (931–16 XII 999), żona cesarza Ottona I Wielkiego. Znana ze szlachetności i umiłowania pokoju. Pod koniec życia usunęła się do klasztoru w Setz koło Strasburga. (Wspomnienie 16 grudnia).Św. Adelajda z Vilich, była ksienią klasztoru Pań Kanoniczek, który ufundowała jej rodzina. Zmarła ok. 1015 roku. (Wspomnienie 5 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Adelajda Heska, żona Kazimierza Wielkiego (XIV w.). Jeanne Françoise Adélaïde Récamier, prowadziła salon literacki w Paryżu (4 XII 1777–11 V 1849).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Adelaida Iwanowna z powieści Bracia Karamazow F. Dostojewskiego (1881). Adelajda Foque z cyklu powieści E. Zoli o rodzinie Rougon-Macquart (1871–93).
NA EKRANIE:
Ekranizacje pow. Bracia Karamazow F. Dostojewskiego w reż. R. Brooksa (1958) oraz I. Pyriewa (1968).
AFORYZM:
Najpierw chleba gruba pajda:Nigdy na czczo Adelajda...Bogusław Chmielarczyk
Adelard
INNE FORMY: Adelart, Adlart, Edelhard, Hadlart. OBCE FORMY: Adelardus (łac.), Adelard, Edelred, Ethelhard (ang.), Adelaro (chorw.), Adelard (czes.), Adélard, Adalard (fr.), Adalardo, Adelardo (hiszp.), Adelar (mac.), Adalhard, Adelard, Edelhard (niem.), Adelar (słoweń.), Adelardo (wł.).
NAZWISKA:
Adelardus, Adelart, Adlart, Adlartowicz.
PATRON:
Św. Adelard, opat (837). Wnuk cesarza Karola Młota. Założył opactwo Corvey, które wsławiło się organizowaniem wypraw misyjnych na tereny północnych Niemiec i do Skandynawii. (Wspomnienie 2 stycznia).
Adelina
Wersja imienia -> Adelajda. ZDROBNIENIA: Ada, Adelka. INNE FORMY: Adela, Adelajda, Adelinda, Adella.
PATRONKA:
Św. Adelina z Martain. Żyła na przełomie XI i XII wieku.
ZNANE POSTACIE:
Adelina Rantzan, pisarka niem. (XIX w.). Adelina Patti, słynna wł. śpiewaczka operowa (19 II 1843–27 XI 1919).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Adelina z powieści Kuzynka Bietka H. Balzaca (1846).
Adelmar
OBCE FORMY: Adelmarus (łac.), Aylmer, Elmer, Ethelmar (ang.), Adelmaro (chorw.), Adémar, Adhémar (fr.), Ademaro, Elmer (hiszp.), Adalmar, Adalmer, Adelmar, Edelmar, Elmar (niem.), Ademaro (wł.). Forma żeńska: Adelma, Elma, Elmerissa.
Adolf
Stare imię germańskie wywodzące się od słów edel lub adal (szlachetny) i wolf (wilk). Niemieckie Adelwolf (szlachetny wilk), jedno z najstarszych imion germańskich, występowało także w krajach słowiańskich. Notowane w Polsce od XII wieku, również w formie Adulf, Odolf. ZDROBNIENIA: Adolfek, Alf, Dodek, Dolek. OBCE FORMY: Adolphus, Adulphus (łac.), Adolph, Adolphus (ang.), Adolfo (chorw.), Adolf (czes.), Adolphe (fr.), Adolfo (hiszp., wł.), Adoljf (mac.), Adolf, Adolph, Adulf (niem.), Adol’f (ros.), Adolf (połud.-słow.), Aado, Aadu (est.), Aatto, Aatu, Aadolf (fiń.), Aalf, Alef (hol.), Adolfas, Dulpis (litew.), Alf, Alef (norw.), Adolfos (gr.). Forma żeńska: Adolfa, Adolfina.
NAZWISKA:
Adolf, Adolp, Adolph, Adulf, Odolf.
PATRON:
Św. Adolf, w VII wieku był misjonarzem we Fryzji. (Wspomnienie 17 czerwca).Św. Adolf, pierwszy opat cystersów w Niemczech (XII–XIII w.).
ZNANE POSTACIE:
Adolf, pierwszy król Wizygotów. Gustav II Adolf, król szw. (9 XII 1594–6 XI 1632). Adolf Szhuch, architekt pol. (1792). Adolf Januszkiewicz, pisarz pol. (9 VI 1803–18 VI 1857). Adolphe Charles Adam, kompozytor fr., autor baletu „Giselle” (24 VII 1803–3 V 1856). Adolf Friedrich Erdman von Menzel, malarz niem. (8 XII 1815–9 II 1905). Adolf von Hildebrand, niem. rzeźbiarz i teoretyk sztuki (6 X 1847–18 I 1921). Adolf Dygasiński, pisarz pol. (7 III 1839–3 VI 1902). Adolf Černý (Jan Rokyta), poeta czes. (19 VIII 1864–27 XII 1952). Adolf Frank, niem. chemik i technolog (1834–1916). Gustavo Adolfo Becquer, właśc. Dominguez Bastida, pisarz hiszp. (17 II 1836–22 XII 1870). Edward Adolf Strasburger, botanik pol. (1 II 1844–18 V 1912). Adolf Beck, fizjolog pol. (1 I 1863–1942). Adolf Warski, właśc. Adolf Jerzy Warszawski, pol. rewolucjonista (10 III 1868–1937). Adolf Nowaczyński, pol. dramatopisarz, satyryk (9 I 1876–3 VII 1944). Jan Adolf Hertz, poeta pol. (9 II 1878–1943). Adolf Chybiński, muzykolog pol. (29 IV 1880–31 X 1952). Adolf Szyszko-Bohusz, pol. architekt i konserwator (1883–1948). Adolf Hitler, przywódca nazistowskich Niemiec (20 IV 1889–30 IV 1945). Adolf Eichmann, niem. zbrodniarz wojenny, schwytany przez izraelskie służby specjalne (19 III 1906–31 V 1962). Adolf Dymsza, właśc. Adolf Bagiński, aktor pol. (7 IV 1900–20 VIII 1975). Adolf Fierla, pisarz pol. (16 I 1908–8 IX 1967). Adolf Rudnicki, pisarz pol. (19 II 1912–14 XI 1990). Adolf Sowiński, poeta pol. (2 I 1914–3 XII 1963). Adolf Ciborowski, architekt pol. (25 V 1919–16 I 1987). Adolfo González Suárez, polityk hiszp. (ur. 25 XI 1932). Adolf Ryszka, rzeźbiarz pol. (5 II 1935–28 IV 1995).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Adolf, powieść B. Constanta (1806/1816). Bohater romansu Julia i Adolf L. Kropińskiego. Adolf Cichowski z dramatu A. Mickiewicza Dziady (1832). Adolf du Mesnil z komedii Paryżanka H. Becque’a (1888). Adolf z dramatu A. Strindberga Ojciec (1887). Adolf Verloc z powieści Tajny agent J. Conrada. Fabuła o książęciu Adolfie E. Drużbackiej. Adolf z komedii M. Bałuckiego Dom otwarty (1883). Adolf z powieści M. Prousta W poszukiwaniu straconego czasu (1913).
NA EKRANIE:
Film Lawa. Opowieść o Dziadach, wg dramatu A. Mickiewicza Dziady, w reż. T. Konwickiego (1989), w roli Adolfa Cichowskiego wystąpił Adam Bauman. Adolf, film wg powieści B. Constanta w reż. B. Toublanc-Michela (1968), rolę Adolfa grał Jean-Claude Dauphin.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika