Działa podobnie jak kefir na jelita, a smakuje lepiej. Ten owoc to skarb

Oprócz doskonałego smaku miąższ mango to źródło wielu cennych składników:

• Witamina C - około 100 g mango dostarcza prawie 36 mg witaminy C, co stanowi ponad 40 proc. dziennego zapotrzebowania dorosłej osoby. Witamina ta wspiera odporność, działa przeciwutleniająco i przyspiesza gojenie się ran.
• Witamina A (w postaci beta-karotenu) - niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania wzroku, skóry i błon śluzowych.
• Witamina E i K - wspomagają pracę układu sercowo-naczyniowego, chronią komórki przed stresem oksydacyjnym i wspierają krzepnięcie krwi.
• Błonnik pokarmowy - reguluje pracę jelit, pomaga w utrzymaniu stabilnego poziomu cukru we krwi i wspiera uczucie sytości.
• Polifenole i karotenoidy - działają antyoksydacyjnie, czyli neutralizują wolne rodniki i mogą zmniejszać ryzyko chorób nowotworowych i sercowo-naczyniowych.

Dodatkowo mango zawiera niewielkie ilości żelaza, wapnia, magnezu i potasu, dlatego jest naprawdę cennym uzupełnieniem codziennej diety.

Jedną z najbardziej docenianych właściwości mango jest jego korzystny wpływ na układ pokarmowy. Nie każdy wie, że owoc pomaga regulować trawienie, a jego działanie bez przesady można porównać do prebiotyku.

• Zawartość błonnika - mango dostarcza zarówno błonnik rozpuszczalny (np. pektyny), jak i nierozpuszczalny. Dzięki temu wspiera regularność wypróżnień i zapobiega zaparciom.
• Działanie prebiotyczne - niektóre badania sugerują, że mango może działać jak prebiotyk - czyli substancja wspierająca rozwój "dobrych" bakterii jelitowych (np. z rodzaju Bifidobacterium).
• Przeciwzapalne właściwości - mango zawiera mangiferynę - związek o właściwościach przeciwzapalnych i antyoksydacyjnych, który może łagodzić stany zapalne w przewodzie pokarmowym.

Nic dziwnego zatem, że potwierdzenie znalazła teza, iż codzienne spożywanie mango poprawia skład mikroflory jelitowej i może zmniejszać poziom markerów zapalnych w jelitach - co jest szczególnie istotne dla osób z zespołem jelita drażliwego (IBS) lub nieswoistymi zapaleniami jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna).

Jak wybrać mango:

Dojrzałe mango powinno być miękkie przy nacisku, wydzielać charakterystyczny, intensywny zapach i nie mieć ciemnych plam. Skórka może mieć różne kolory - od zielonego przez żółty po czerwony - ale to miękkość i zapach są lepszymi wskaźnikami dojrzałości niż sam kolor.

Jak podawać mango:

• na surowo, pokrojone w kostkę lub cienkie plastry,
• w koktajlach i smoothie (świetnie łączy się z bananem, jogurtem, imbirem),
• w sałatkach - zarówno owocowych, jak i warzywnych,
• jako dodatek do curry i potraw kuchni azjatyckiej,
• w postaci suszonej (tu warto jednak zwrócić uwagę na dodatek cukru),
• jako składnik sorbetów, dżemów, chutneyów.

Jedna porcja to około 150-200 g świeżego miąższu, czyli połowa do średniego mango dziennie. Taka ilość dostarcza odpowiednią dawkę witamin i błonnika, bez nadmiaru cukrów prostych. Osoby z insulinoopornością lub cukrzycą powinny zwracać uwagę na indeks glikemiczny owocu (IG ok. 51-55, czyli średni), ale umiarkowane ilości są zazwyczaj bezpieczne.

Chociaż mango uchodzi za owoc dobrze tolerowany, istnieją pewne przeciwwskazania do jego jedzenia - w ogóle albo w dużych ilościach. Jest to np. alergia pokarmowa, cukrzyca i insulinooporność (mango zawiera cukry naturalne - głównie fruktozę, u osób z zaburzoną gospodarką węglowodanową wskazany jest umiar i monitorowanie poziomu glukozy po spożyciu), problemy z trawieniem FODMAP (mango zawiera sorbitol, który może wywoływać dyskomfort u osób z zespołem jelita drażliwego) oraz dieta niskohistaminowa.