Rośnie szybko i kwitnie jak storczyk. Zapewni kojący cień latem
Oprac.: Tomasz Hirkyj
Marzy nam się latem choć trochę wytchnienia w cieniu, ale w naszym ogrodzie jest go jak na lekarstwo? Pusta przestrzeń nie jest przeszkodą, bo można uzupełnić ją drzewami, ale lepiej sięgnąć po gatunki odporne na ekstremalne warunki atmosferyczne, ale także szybko rosnące. W takim wypadku idealna jest katalpa: ogromne liście oraz kwitnienie sprawi, że będzie wspaniałą ozdobą ogrodu i doda upragnionego cienia latem.
Spis treści:
Katalpa zwyczajna, ale wygląd wyjatkowy
Katalpa zwyczajna, zwana również surmią bignoniową, jest drzewem z rodziny bignoniowatych i pochodzi z Ameryki Północnej. Wśród ogrodników ma opinię drzewa szybkorosnącego, ponieważ małe sadzonki w stosunkowo krótkim czasie osiągają wysokość nawet 10 m. Ale to nie jedyne zalety tej ciekawej rośliny, ponieważ ma ich co najmniej jeszcze kilka. Uwagę przykuwają dorodne, sercowate liście, a także kwiatostany, które pojawiają się latem. Nawet laikowi piękne kaskady płatków z łatwością przypominają te, które można spotkać na popularnych w naszych domach storczykach. Kolejną ozdobą katalpy zwyczajnej są jej owoce, które przypominają dorodne strąki wiszące masowo spomiędzy liści.
Tajniki uprawy katalpy
Katalpa ogrodowa wśród niektórych osób jest uznawana za roślinę kapryśną. Oczywiście, może sprawiać kłopoty w uprawie, ale tylko wtedy, gdy nie zapewni się jej odpowiednich warunków. Tak naprawdę jest ich niewiele i większość z nich trzeba spełnić w początkowej fazie wzrostu katalpy zwyczajnej. Przede wszystkim trzeba wybrać dla drzewa odpowiednie miejsce. Potrzebuje świeżej i żyznej gleby, a także stanowiska dosłownie skąpanego słońcem. Brak światła może spowodować, że katalpa będzie karłowata i nie spełni swojej należytej funkcji, ale także nie wytworzy swoich atutów: kwiatów i owoców, które również są pożądane.
Co robić, by katalpa była piękna?
Pielęgnacja katalpy zwyczajnej nie nastręcza większych problemów. Jest ona odporna jednakowo na suszę, ale także na ujemne temperatury. Niestety, takimi właściwościami wykazują się jedynie starsze drzewa, ponieważ młodsze są bardziej wrażliwe. Katalpę zwyczajną można sadzić przez cały okres wegetacyjny, ale wtedy trzeba pamiętać o jej regularnym podlewaniu. Natomiast jesienią - po opadnięciu liści - trzeba szybko grabić podłoże, aby w nim nie rozwinęły się zalążki grzybów, które bardzo katalpie szkodzą. Poza tym nasze drzewko wymaga osłony bryły korzeniowej przed mrozem: wystarczy dolną część pnia zakryć solidną porcją ziemi lub ściółki ogrodowej.
Sekator w ruch: warunek konieczny przy katalpie
Katalpę zwyczajną trzeba przycinać. Wiosną należy usuwać pędy stare, chore i suche. Poza tym, jeśli katalpa jest w dobrej kondycji, można ją śmiało formować. To sprawi, że nie tylko zahamuje się jej zbyt intensywny i pokaźny wzrost, ale także sprawi, że drzewo się zagęści, co sprawi, że katalpa otrzyma interesujący, zwarty pokrój.
Choć katalpa zwyczajna jest drzewem bardzo bujnym i intensywnie rosnącym, niektórzy martwią się, że wiosną drzewo obumarło albo padło atakiem szkodników lub chorób. Wszystko dlatego, że zarówno kwiaty jak i liście pojawiają się stosunkowo późno. Kiedy w maju większość roślin w ogrodzie jest w pełnej krasie, katalpa zwyczajna budzi się do życia i nadrabia "stracony" czas.
