Wystarczy jedna łyżeczka dziennie. Olej pomoże obniżyć "zły" cholesterol i wzmocnić odporność
Może pomóc obniżyć poziom "złego" cholesterolu, pomaga wzmocnić odporność i obniżyć ciśnienie. To tylko początek listy korzystnych dla zdrowia właściwości oleju rydzowego. Chociaż nie cieszy się aż taką popularnością jak rzepakowy czy oliwa, z pewnością warto włączyć go do diety.
Spis treści:
Niegdyś cieszył się popularnością w każdym polskim domu. I to nie tylko w kuchni. Jednak z biegiem lat sława oleju rydzowego nieco przyblakła na rzecz oleju rzepakowego. Jest on pozyskiwany z nasion licznika siewnego poprzez tłoczenie na zimno. Przybiera barwę rdzawą lub złocistą, w zależności od użytych nasion. Ma posmak cebuli i gorczycy oraz intensywny aromat.
"Lepszy rydz niż nic"
Lnicznik siewny (lnianka jara), roślina, z której pozyskiwany jest olej rydzowy, do Polski trafiła w XV wieku. To właśnie do niej nawiązuje znane powiedzenie "Lepszy rydz niż nic". Miała niewielkie wymagania co do gleby, a olej był tani i łatwo dostępny, dzięki czemu można go było wykorzystywać jako zamiennik tłuszczów zwierzęcych. Już wtedy ceniono jego pro-zdrowotne właściwości. Olej rydzowy spadł z piedestału w XX wieku przez inne oleiste rośliny. Teraz powoli znów wraca do łask.
Olej rydzowy: jakie ma właściwości?
Dlaczego olej rydzowy jest taki zdrowy? Oto najważniejsze właściwości:
- pomaga obniżyć poziom "złego cholesterolu",
- wzmacnia odporność,
- pomaga w gojeniu ran,
- poprawia elastyczność skóry i kondycję włosów,
- pomaga obniżyć ciśnienie,
- pomaga łagodzić wypryski i atopowe zapalenie skóry.
Olej rydzowy zawiera niemal 90 proc. nienasyconych kwasów tłuszczowych. Połowa z nich to omega-3 i omega-6. Olej zawiera również kwas oleinowy, erukowy czy eikozenowy. Oprócz tego dostarcza przeciwutleniaczy, jest źródłem witaminy A, witaminy E i witamin z grupy B. W jego składzie znajdują się również lecytyna oraz mikro- i makroelementy. Najkorzystniej zadziała, jeśli będziemy go stosować bez podgrzewania. Zaleca się, by spożywać na czczo tylko jedną łyżeczkę oleju rydzowego dziennie.
Olej rydzowy jest też oczywiście świetnym dodatkiem do sałatek czy kanapek. Świetnie komponuje się też z zieloną sałatą, pomidorem, cebulą, ogórkiem, ale i twarogiem, kaszą czy ziemniakami. Jest też znakomitym dodatkiem do wielu zup.
Olej rydzowy w pielęgnacji skóry i włosów
Olej z siewki lnianej można również stosować zewnętrznie. Sprawdzi się jako środek pomagający przyspieszyć gojenie ran czy oparzeń. Jest też naturalnym pomocnikiem w pielęgnacji skóry i włosów. Uelastycznia, wygładza i ujędrnia skórę - można np. dodać kilka kropel do ulubionego kremu.
W pielęgnacji włosów może pełnić rolę odżywki. Wystarczy nałożyć go do połowy pasm lub jedynie na ich końcówki. Na koniec należy go zmyć delikatnym szamponem.
Przy takim stosowaniu oleju rydzowego dobrze jest zachować ostrożność. Zwłaszcza, jeśli skóra jest skłonna do reakcji alergicznych. Nie należy go również aplikować na skórę tuż po oczami, ponieważ jest ona w tym miejscu bardzo delikatna.
Olej rydzowy znów doceniony. "60 lat nieobecności"
W 2006 roku olej rydzowy trafił na listę produktów tradycyjnych w kategorii Oleje i tłuszcze w woj. wielkopolskim. Niegdyś był popularnym olejem spożywczym w rejonie Szamotuł.
"Ze względu na 60 lat nieobecności na rynku olejowym, o jego dawnym zapachu i smaku, mogą mówić tylko ludzie w wieku powyżej 70 lat. W połowie lat 90. powrócono do produkcji tego wyrobu. Przypadek sprawił, że do zakładu tłoczącego oleje zgłosił się rolnik z Gaju Małego (obecny powiat szamotulski) z nasionami lnianki do wytłoczenia. Będąc rozsmakowanym w tym oleju uprawiał wraz z ojcem corocznie 25 arów lnianki na własne potrzeby żywieniowe" - czytamy na stronie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Badania Instytutu Żywności i Żywienia w Warszawie wykazały, że olej posiada bogaty skład kwasów nienasyconych, zawiera dużą dawkę witamin (zwłaszcza E), jak i mikro- i makroelementów.
W roku 2004 prof. Muśnicki z Akademii Rolniczej w Poznaniu wprowadził do Centralnego Ośrodka Badania Odmian Roślin Uprawnych nową odmianę lnianki ozimej, co wsparło działania związane z produkcją oleju.
