Trzy najzdrowsze chwasty. Jak włączyć do menu pokrzywę, krwawnik i mniszka?

O pokrzywie warto przypomnieć sobie w piątym miesiącu roku, bo właśnie majowa jest najcenniejsza dla zdrowia. Z roślinami zielarskimi jest tak, jak ze wszystkimi innymi - im młodsze i świeższe, tym więcej z nich zyskamy. Idziesz na majowy spacer? Zabierz rękawice ochronne i zbierz trochę młodych listków pokrzywy. Po co?

Dzięki wyjątkowo wysokiej zawartości składników aktywnych biologicznie, w tym witamin, przeciwutleniaczy, garbników, kwasów organicznych, histaminy, chlorofilu, flawonoidów, fitosteroli i składników mineralnych, medycyna ludowa od wieków traktowała pokrzywę jak naturalny antybiotyk. Sięgano po nią często i przy różnych schorzeniach.

Dziś pokrzywa jest polecana w celu:

• obniżenia ciśnienia krwi (i niewskazana przy zbyt niskim ciśnieniu),
• ograniczenia reakcji alergicznych i zmniejszenia ich objawów,
• obniżenia poziomu cholesterolu,
• pomocniczo w leczeniu cukrzycy,
• obniżenia poziomu mocznika i chlorku sodu,
• łagodzenia dolegliwości bólowych,
• ograniczania stanów zapalnych,
• hamowania wypadania włosów.

Najpopularniejsze są napary ze świeżej i suszonej pokrzywy, ale jej listki (zarówno suszone, jak i świeże) można dodawać do sałatek, dań na bazie makaronów, kanapek czy jajecznicy. Warto włączyć ją również do świeżo wyciskanych soków warzywno-owocowych. Maj to dobry miesiąc, żeby się w niej rozsmakować.

Jak jeść świeżą pokrzywę, żeby nie parzyła śluzówek w jamie ustnej? Wystarczy krótko sparzyć je wrzątkiem.

Sprawdź także: Pokrzywa - numer jeden wśród pożytecznych chwastów. Parzy, ale leczy  

Krwawnik pospolity jest rośliną wieloletnią z rodziny astrowatych, która osiąga nawet osiemdziesięciu centymetrów wysokości.

Kwitnie białymi lub różowymi maleńkimi kwiatkami, zebranymi w baldachokształtne kwiatostany. Zdobi łąki i nieużytki, od czerwca do końca września. I to jest najlepszy czas na pozyskanie jego ziela. Surowcem zielarskim są i kwiaty, i liście, które do złudzenia przypominają małe paprotki.

Sprawdź także: Krople na dobry sen i nerwy. Waleriana z apteczki naszych babć

Ziele krwawnika jest skarbnicą olejków eterycznych, kwasów organicznych, garbników, flawonoidów, choliny i składników mineralnych. Zawiera też glikozyd cyjanogenny i seskwiterpeny. Sumie tych składników krwawnik zawdzięcza nieprzeciętny potencjał leczniczy.

Medycyna naturalna poleca krwawnik przy wielu schorzeniach, szczególnie kobiecych. Ziele jest skuteczne w łagodzeniu upławów, podrażnień, otarć, świądu i chroni przed infekcjami układu moczowo-płciowego.

Krwawnik działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo. Jest zalecany przy obfitym krwawieniu miesiączkowym. Jest też pomocny w łagodzeniu przykrych dolegliwości wynikających z etapu menopauzalnego.

Krwawnik może być skutecznym remedium na:

• pobudzenie nerwowe,
• wrzody żołądka,
• wzdęcia, zaparcia i nadmierną kurczliwość jelit,
• schorzenia wątroby,
• stany zapalne żołądka i jelit,
• stany zapale dziąseł, jamy ustnej i gardła,
• niedostateczne wydzielanie żółci,
• reumatyzm,
• słabe krążenie krwi,
• atopowe zapalenie skóry.

Najpopularniejszą formą spożywania krwawnika są napary. Do przygotowania jednego potrzeba 30 gramów ziela. Zalewamy je litrem wrzątku i parzymy kwadrans pod przykryciem. Później odstawiamy napar na około dwie godziny i po przecedzeniu pijemy małymi porcjami. Najlepiej filiżankę przed posiłkiem, dwa-trzy razy na dobę.

Powszechnie mylony z pozbawionym wartości odżywczych mleczem, mniszek lekarski ma silny potencjał leczniczy. Surowcem zielarskim są jego kwiaty, ziele i korzeń, czyli cała roślina.

Mniszek jest rekomendowany w diecie diabetyków - zawiera inulinę, która pomaga regulować gospodarkę węglowodanową organizmu, wydłuża i spowalnia wchłanianie cukru i  obniża indeks glikemiczny spożywanych posiłków.

Mniszek stymuluje usuwanie toksyn z organizmu, ma działanie moczopędne i sprzyja wypłukiwaniu nadmiaru wody z tkanek. Jest zalecany w dnie moczanowej, schorzeniach nerek i dla osób borykających się z nadwagą i otyłością.

Wspiera system immunologiczny. Zarówno syrop, jak i miód z mniszka są polecane dla rekonwalescentów, w celu wzmocnienia organizmu wycieńczonego długotrwałą chorobą. Profilaktycznie warto stosować go w sezonie zwiększonej zachorowalności na choroby wirusowe.

Mniszek usprawnia metabolizm. Stymuluje wydzielanie soku żołądkowego i żółci, zapobiegając jej zastojom. Jest szczególnie polecany przy dolegliwościach ze strony wątroby.

Wyciąg z korzenia mniszka ma działanie antynowotworowe, jest polecany przy białaczce i chłoniakach.

Napar z kwiatów mniszka, z uwagi na bogactwo flawonoidów i kwasu foliowego, pomaga wyregulować pracę jajników i cykl miesiączkowy.

Jest na to wiele sposobów. Mniszek to cenna roślina miododajna, na jej bazie przyrządza się też lecznicze syropy i nalewki. Z kwiatów mniszka można zrobić wino albo zasuszyć je pić w postaci naparów.