Zbieraj pokrzywę w kwietniu – nie pożałujesz

Kiedyś okłady z liści pokrzywy stosowano do leczenia chorób skórnych czy różnego rodzaju stanów zapalnych oraz trądziku. Dziś, przez wysoką zawartość kwasu foliowego, jest polecana ciężarnym i matkom karmiącym piersią. Pokrzywa jest również wysoko bogata w chlorofil, który zawierają jej liście i zapobiega niedokrwistości organizmu. Dzięki mikroelementom oraz solom mineralnym doskonale nadaje się także do pozbywania toksyn z organizmu. By jednak zapewnić sobie pełnię wartości odżywczych, należy zbierać młode rośliny wzrastające z dala od zanieczyszczeń. Doskonałą porą do zbiorów pokrzywy jest kwiecień i maj. Zanim zabierzesz się do zbierania pokrzywy, upewnij się, że masz ze sobą rękawiczki ochronne - wybierz te ogrodowe lub gumowe kuchenne.

Soki z pokrzywy są tak popularne, że bez problemu zakupimy je w każdym markecie. Jeśli jednak chcesz mieć pewność, jak wyglądała produkcja i co znalazło się w środku, lepiej przyrządzić taki napój samodzielnie. To zadanie nie należy do trudnych. Wystarczy zerwać ok. 1 kg całych pędów, umyć je pod bieżącą wodą, odsączyć i posiekać. Następnie posiekane pędy umieszczamy w sokowirówce, żeby odcisnąć sok. Ten etap możesz zastąpić, przepuszczając pędy przez maszynkę do mięsa. Pozyskany sok przechowujemy w lodówce, w ciemnej butelce i stosujemy w celu poprawienia kondycji skóry, włosów lub chorując na anemię czy cukrzycę. Pijemy w małych ilościach, dozwolona medycznie ilość to 20 ml soku na dobę.

Zobacz również: Sok z pokrzywy - prosty sposób na płaski brzuch

Jak parzyć pokrzywę, aby dawała nam najwięcej? W zależności od tego czy zebrane liście są świeże, czy suszone, długość przygotowania będzie się różnić.

• Jeśli nasze zbiory są świeże, parzenie pokrzywy nie powinno trwać dłużej niż pół minuty. 
• W przypadku zasuszonych liści ten czas wydłuża się do nawet  o 2 minuty. 

Parzenie pokrzywy przez dłużej niż 10 minut sprawi, że napar zmieni kolor, zapach, a także właściwości - stanie się niezwykle moczopędny. Zaleca się jednak spożywanie naparu głównie z pokrzywy suszonej, która zadba o wzmocnienie naszej odporności.

Herbata pokrzywowa jest niezwykle aromatyczna oraz orzeźwiająca. Można ją pić regularnie przez cały rok. Co to daje? Regularne picie herbaty z pokrzywy obniża zły cholesterol i korzystnie wpływa na ciśnienie tętnicze. Dzięki właściwościom antybiotycznym pomaga w walce z chorobami czy infekcjami wywołanymi przez bakterie i grzyby, a nawet niektóre wirusy. Efektem picia herbaty pokrzywowej będzie złagodzenie różnego rodzaju bólów - od reumatycznych do mięśniowych, a nawet objawów rwy kulszowej. Nie należy jednak używać jej w nadmiarze. Napar z pokrzywy powinniśmy przyjmować nie częściej niż cztery filiżanki (w zależności od pojemności naczynia 300 - 800 ml) dziennie.

Zobacz również: Na co pomoże pokrzywa?

Pokrzywa zawiera wiele właściwości prozdrowotnych. Jakie są jednak bezpośrednie efekty jej przyjmowania? Picie naparu pobudza wydzielanie soków żołądkowych, a to wpływa pozytywnie na system trawienny i przyspieszenie tempa jego działania. Jednym z efektów może być zatem wspomożenie przemiany materii, a co za tym idzie - chudnięcie. Przez pozytywny wpływ na wzmocnienie włosów możemy zauważyć, że dzięki regularnemu stosowaniu pokrzywy, stają się one mniej łamliwe oraz rzadziej wypadają. Jeśli napar przyjmujemy regularnie, możemy zauważyć zmniejszenie siły bólów menstruacyjnych oraz senności, a zwiększenie ogólnej odporności.

Sprawdź także: Pokrzywa - jest się po co parzyć?

Mimo szerokiego spektrum zalet pokrzywa nie na wszystkich wpływa pozytywnie.

Spożywanie soku z pokrzywy jest niewskazane w przypadku walki z chorobami narządów rodnych u kobiet. Pokrzywy nie powinniśmy pić przed zabiegami chirurgicznymi oraz walcząc z przewlekłymi chorobami nerek. Zwróć również uwagę na skład i przeznaczenie przyjmowanych leków. Łącząc sok z pokrzywy z lekami moczopędnymi, możesz doprowadzić do poważnego odwodnienia organizmu.

W przypadku herbaty pokrzywowej grupą, która powinna unikać przyjmowania naparu, są jedynie osoby uczulone na tę roślinę.

Czytaj również: Imbir - kto nie powinien go spożywać?