Dlaczego jesienią śpimy gorzej? Naukowcy wskazali przyczynę

Podczas letnich miesięcy organizm pełnymi garściami korzysta z długich dni i dużej ilości światła słonecznego. To ono jest odpowiedzialne z regulację pracy zegara biologicznego, wspieranie produkcji serotoniny (znanej jako hormon szczęścia) oraz melatoniny (hormonu snu). Jesienią sytuacja diametralnie się zmienia. Dni stają się krótsze, szybciej zapada zmrok, spada ilość naturalnego światła i częściej towarzyszy nam zasnute gęstymi chmurami niebo.

Efekt? Nasze ciała otrzymują mniej sygnałów niezbędnych do prawidłowego regulowania rytmu dobowego. Brak światła sprawia, że mechanizmy te zaczynają szwankować. W rezultacie czujemy się bardziej ospali, a nadmiar sztucznego światła (z którym mamy do czynienia nie tylko wieczorem, ale już od godzin popołudniowych) utrudnia zasypianie.

Wraz ze zbliżającą się jesienią i zimą zauważasz, że masz trudności z zasypianiem? Nie wysypiasz się jak do tej pory, a rano największą ochotę masz na to, by w ogóle nie wychodzić z łóżka? Dobra wiadomość jest taka, że jesteś odosobnionym przypadkiem. Według analiz opublikowanych w "Journal Sleep Research" osoby mieszkające w strefie klimatu umiarkowanego, gdzie różnice między długością dnia latem i zimą są duże, częściej skarżą się na problemy ze snem w jesienno-zimowych miesiącach.

Z kolei badacze z Uniwersytetu w Bazylei zauważyli, że jesienią u wielu osób skraca się faza snu głębokiego. To właśnie ta część nocy odpowiada w znacznej mierze za regenerację i późniejsze uczucie wypoczęcia. Krótszy, przerywany sen, z jakim mamy do czynienia wraz ze zmianą pór roku, prowadzi do chronicznego zmęczenia i spadku koncentracji.

Kiedy możemy zacząć odczuwać jesienne osłabienie organizmu? Pierwsze objawy pojawiają się już we wrześniu, gdy dzień zaczyna skracać się zauważalnie. Istotny jest tu też aspekt psychologiczny. To właśnie wtedy wielu z nas wraca do codziennych obowiązków - pracy po sezonie urlopowym czy szkoły. Jesteśmy bardziej narażeni na stres, a przejście z trybu wakacyjnego może nas sporo kosztować.

Problemy związane z nadejściem jesieni nasilają się jednak w październiku oraz listopadzie, kiedy różnica w długości dnia w porównaniu z latem jest największa. W tym czasie wielu z nas doświadcza:

• trudności z zasypianiem,
• częstych wybudzeń w środku nocy,
• senności w ciągu dnia,
• spadku nastroju i energii.

Zmiana rytmu dobowego i związane z nim zaburzone wydzielanie melatoniny oraz spadek serotoniny nie są jedynymi czynnikami, którego prowadzą do tego stanu. Winne są także niższe temperatury i większa wilgotność powietrza. Organizm potrafi gwałtownie reagować na zmiany pogody, a częstsze przeziębienia dodatkowo obciążają układ odpornościowy.

Należy też uważniej przyglądać się stylowi życia. Jesienią więcej czasu spędzamy w pomieszczeniach, mniej się ruszamy i sięgamy po ciężkostrawne, kaloryczne posiłki. To również wpływa na jakość snu, zwłaszcza jeśli żywieniowe bomby kaloryczne będziemy serwować sobie w godzinach wieczornych.

Choć na długość dnia nie mamy wpływu, istnieją sposoby, które pomagają złagodzić wpływ zmian pór roku na nasze samopoczucie, sen i zdolność organizmu do regeneracji. Przede wszystkim starajmy się korzystać z naturalnego światła. Spacerujmy w ciągu dnia na świeżym powietrzu, nawet w pochmurnych warunkach

Nie zapominajmy o aktywności fizycznej, która pozwoli utrzymać energię na odpowiednim poziomie i pomoże zapobiec pojawianiu się marzeń o zapadnięciu w sen zimowy. Wieczorami ograniczajmy sztuczne światło, nie zasypiajmy przy poświacie emitowanej przez ekrany komputerów, smartfonów i telewizorów. Wprowadźmy regularne rytuały - kładźmy się i wstawajmy o stałej porze. Sięgajmy po lekkie kolacje i unikajmy kofeiny w godzinach popołudniowych.

Polecamy: Strażnik zdrowia mózgu. Badania wykazały, że może chronić przed alzheimerem