Wiosną króluje na drożdżówkach. Jedz, by schudnąć i poprawić trawienie

Rabarbar to nie tylko pyszny dodatek do deserów, ale także cenne warzywo o wielu właściwościach zdrowotnych. Warto eksperymentować z jego różnorodnymi formami, by czerpać z niego jak najwięcej korzyści. Polacy wiedzą o tym od wieków, gdyż rabarbar najpewniej pojawił się na naszych ziemiach w XVIII wieku, choć w Europie był znany już wcześniej — początkowo głównie jako roślina lecznicza. 

Pochodzi z Azji, a w szczególności z terenów Chin i Tybetu, gdzie od tysięcy lat stosowano go w medycynie tradycyjnej do leczenia problemów trawiennych, gorączki oraz jako środek przeczyszczający. Do Europy dotarł przez Jedwabny Szlak, jednak przez długi czas był ceniony bardziej jako surowiec leczniczy niż kulinarny.

W Polsce i innych krajach europejskich rabarbar zaczęto jeść na szerszą skalę dopiero w XIX wieku, gdy odkryto, że łodygi mają przyjemny, kwaśny smak po odpowiednim przygotowaniu. Wcześniej jego liście były uważane za trujące, z powodu zawartości szczawianów, więc skupiano się na zastosowaniach medycznych korzenia.

Kiedy rabarbar trafił do kuchni, początkowo przygotowywano go podobnie jak inne warzywa — gotowano z cukrem lub miodem, by złagodzić jego kwaśny smak. Popularne stały się zupy rabarbarowe, kompoty, a także ciasta i tarty. I tak do dziś, w kuchni polskiej rabarbar kojarzony jest głównie z wypiekami i deserami, szczególnie wiosną i na początku lata, kiedy to w cukierniach pojawiają się drożdżówki z tym warzywem i cudownie chrupiącą kruszonką.

Nie tylko Polacy jednak docenili smak rabarbaru. Do dziś w krajach azjatyckich ceniony jest jako baza wielu deserów. Z kolei w Wielkiej Brytanii w hrabstwie Yorkshire znajduje się tzw. "trójkąt rabarbarowy", gdzie roślinę uprawia się w ciemności, by uzyskać delikatniejsze łodygi.

W Polsce jednak warzywo to często rosło na działkach, czy w domowych ogródkach i wczesnym latem cieszyło smakiem domowników. To właśnie rabarbar zbiera się od kwietnia do czerwca, choć w niektórych regionach okres ten może się nieco wydłużyć. Najbardziej soczyste i delikatne łodygi pojawiają się na początku sezonu.

Sprawdź: Czy rabarbar trzeba obierać? W jednym przypadku niepotrzebnie dokładasz sobie pracy

Rabarbar jest niskokaloryczny i bogaty w błonnik, co sprzyja trawieniu. To cukier dodawany do wypieków sprawia, że rabarbarowe przysmaki są wysokokaloryczne. Jednak roślina sama w sobie jest idealna dla osób na diecie.

W 100 gramach rabarbaru znajduje się około 21 kcal. Nie tylko niskokaloryczność jest zaletą tego warzywa, ale też to, co ono oferuje naszemu ciału. Roślina zawiera witaminy C, A, E oraz witaminy z grupy B, a także minerały, takie jak potas, wapń, żelazo i magnez.

Jest również źródłem antyoksydantów, które pomagają w ochronie komórek przed szkodliwym wpływem wolnych rodników.

Dlatego rabarbar będzie idealny przy chęci poprawy perystaltyki jelit ze względu na błonnik, a także wpłynie korzystnie na naszą odporność ze względu na obecność witaminy C. 

Ta roślina to także doskonałe wsparcie dla serca, ze względu na obecność potasu, a także kości - za sprawą wapnia i witaminy K.

Jednak należy przy tych wszystkich korzyściach pamiętać, że rabarbar zawiera kwas szczawiowy, który może wiązać wapń i utrudniać jego wchłanianie. Osoby z kamicą nerkową lub problemami z nerkami powinny go unikać lub spożywać w małych ilościach.

Zobacz również: Oto, dlaczego warto jeść rabarbar. To skarbnica zdrowia 

Kto nie kocha drożdżówek z rabarbarem w letni, leniwy dzień? Jednak warto wiedzieć, że wypieki, takie jak drożdżówki czy ciasta z rabarbarem, są popularne, ale wysoka temperatura i cukier mogą obniżyć zawartość witamin. Niemniej jednak wciąż pozostaje on cennym źródłem błonnika.

Warto jednak spróbować włączyć go do diety innymi drogami. Aby organizm mógł najlepiej skorzystać z jego właściwości, warto sięgać po rabarbar w formie surowej lub lekko poddanej obróbce termicznej. Doskonale sprawdzi się w postaci koktajli i smoothie, kompotów z małą ilością cukru, czy sałatek owocowych z dodatkiem truskawek.

Rabarbar warto właśnie łączyć z truskawkami, ponieważ te dwa składniki doskonale się uzupełniają — kwaśny, cierpki smak rabarbaru równoważy naturalna słodycz i soczystość truskawek. 

To połączenie jest nie tylko pyszne, ale także sezonowe, ponieważ oba składniki dojrzewają w podobnym czasie wiosną i wczesnym latem. Truskawki dodają deserom łagodności, dzięki czemu można ograniczyć ilość dodawanego cukru.

Możemy wypróbować także połączenie rabarbaru z malinami lub jabłkami.

Zobacz również: Posadź w kwietniu, a twój balkon będzie kipiał od kwiatów