Dieta kopenhaska. Surowe wytyczne, sztywny jadłospis. Żujesz gumę? To koniec wyzwania

Z diety kopenhaskiej korzystały, między innymi, Katarzyna Skrzynecka i Iwona Węgrowska. W jakimś momencie życia, zdecydowały się na nią też osoby, które pozostają anonimowe. Ta dieta jest poważnym wyzwaniem. Jak można przeczytać na forach internetowych: "sprawdzianem siły charakteru". Tylko czy to jest dobry test? Wszak nie brak takich, które są i wymagające, i szkodliwe. Jak jest w przypadku diety kopenhaskiej? Ile można schudnąć i na ile trwałe są to efekty? Weźmy pod lupę dietę trzynastodniową.

Czytaj również: Niedoceniany owoc pozwoli ci zgubić kilogramy. Dieta oparta na jednym prostym składniku

Dieta kopenhaska jest jedną z najbardziej rygorystycznych wersji diety ubogoenergetycznej, odmianą głodówki, która ma zmusić organizm do przejścia na metabolizm endogenny. W dziennym jadłospisie jest tak mało kalorii, że konieczne staje się sięgnięcie do rezerw, czyli trawienie tkanki tłuszczowej. Brzmi rozsądnie.

Przerażeniem może napawać informacja, że dobowa kaloryczność w trakcie 13 dni diety kopenhaskiej waha się pomiędzy 500 a 800 kcal, co stanowi zaledwie cząstkę bilansu energetycznego osoby dorosłej. Jako bezpieczną dla zdrowia przyjmuje się normę 1500-2500 kcal.

Gdyby pokusić się o najkrótszą charakterystykę diety kopenhaskiej - mogłaby brzmieć następująco: sztywne zasady, ekstremalnie niska kaloryczność i zero odstępstw od wyznaczonych zasad. Złamanie choć jednej jest równoznaczne z zakończeniem diety, i - jeśli starczy komuś silnej woli - rozpoczęciem całego procesu od nowa. Warto wiedzieć, że wszystkie wysiłki mogą pójść na marne na przykład z powodu gumy do żucia. Dieta kopenhaska opiera się na precyzyjnych zasadach, z góry narzuconym jadłospisie i sztywnych godzinach spożywania posiłków. Nie ma mowy o takich fanaberiach jak guma do żucia.

Trzynastodniowy szablon żywieniowy oparty jest na 5 zasadniczych filarach. Decydując się na dietę kopenhaską:

Jednak zasadą nadrzędną jest ta, że dieta kopenhaska może być stosowana wyłącznie przez osoby cieszące się dobrym zdrowiem.

Ważnym elementem diety kopenhaskiej jest kawa, która (przy niskokalorycznym jadłospisie) ma dodawać energii. Warto jednak pamiętać, że w przypadku małej czarnej też trzeba zachować umiar. Wypijana na czczo - jak widnieje w zaleceniach diety kopenhaskiej - może podrażnić śluzówki przewodu pokarmowego i podnieść ciśnienie.

Jedną z najważniejszych zasad diety kopenhaskiej jest restrykcyjne ograniczenie spożycia najbardziej kalorycznego makroskładnika, czyli tłuszczów, a także węglowodanów. Na czarnej liście są:

W diecie obowiązuje sztywny jadłospis, rozpisany na 7 dni i powtórzony w drugim tygodniu - od pierwszego do szóstego dnia. Nie przewidziano modyfikacji ani zamienników. Szablon ma zostać zrealizowany w całości, zgodnie z pierwotnymi założeniami.

Dzień pierwszy i ósmy:

Dzień drugi i dziewiąty:

Dzień trzeci i dziesiąty:

Dzień czwarty i jedenasty:

Dzień piąty i dwunasty:

Dzień szósty i trzynasty:

Dzień siódmy:

Największą zaletą diety kopenhaskiej jest szyba redukcja masy ciała. Trudno się dziwić, skoro przez blisko dwa tygodnie pozostajemy niemal na głodowych racjach żywnościowych. Wśród innych zalet wymienia się krótki czas trwania diety i możliwość skorzystania z szablonu (nie trzeba tracić czasu na wymyślanie posiłków).

Największą wadą tej diety jest czyhający tuż za rogiem efekt jo-jo. W trakcie 13-dniowego wyzwania metabolizm nie tylko przechodzi na tryb endogenny, ale też wyraźnie zwalnia. To ogromny minus tej diety odchudzającej. Konsekwencją spowolnienia procesów metabolicznych jest wysoce prawdopodobny efekt jo-jo. Ten zaliczany jest do odległych konsekwencji, choć nie zawsze trzeba na niego długo czekać. Wiele osób mówi o trudnym do pohamowania apetycie po zakończeniu 13-dniowej diety.

Dieta kopenhaska jest na tyle nieprzyjemnym doświadczeniem, że wiele osób rezygnuje z niej w trakcie pierwszego, a czasem na początku drugiego, tygodnia. Wśród przyczyn wymienia się czynniki, które tak skutecznie pogarszają samopoczucie, że uniemożliwiają realizację codziennych obowiązków. Najczęstszymi są:

Czytaj też: Pijesz kawę na czczo? Wyniki badań są jednoznaczne

Na pierwszy rzut oka dieta kopenhaska wydaje się bardzo skuteczna. Jak donoszą osoby, które wdrożyły ją w życie, w trakcie 13 dni schudły 5-10 kilogramów. To robi wrażenie, ale na krótko, i nie ma nic wspólnego ze zdrowiem. Jak powszechnie wiadomo, rozsądne odchudzanie to takie, które pozwala zrzucić 0,5 do 1 kilograma na tydzień. W przypadku diety kopenhaskiej efekty są równie spektakularne, co nietrwałe.

Skuteczność długofalowa diety jest oceniana negatywnie. Zrzucone kilogramy, w związku ze spowolnionym metabolizmem i rozbudzonym (po 13 dniach głodówki) wilczym apetytem, szybko wracają. Nierzadko z nawiązką!

Dieta kopenhaska została przygotowana z myślą o dorosłych osobach zdrowych, które mają nadwagę lub otyłość, i nie pracują fizycznie. Jadłospis jest tak ubogokaloryczny, że wykonywanie pracy fizycznej mogłoby być ryzykowne dla zdrowia.

Przed wdrożeniem w życie diety kopenhaskiej warto skonsultować się z dietetykiem i lekarzem. To bardzo trudna - wymagająca mocnego charakteru - dieta. Nie od dziś wiadomo, że "człowiek głodny, to człowiek zły".

Diety kopenhaskiej nie powinny stosować:

Sprawdź: Legendarna dieta odchudzająca. Zmienia nie tylko ciało

Ten model nie jest wskazany przy wielu jednostkach chorobowych, w tym:

Dieta kopenhaska nie zapewnia kompletu - niezbędnych dla zdrowia i niezakłóconego przebiegu procesów życiowych - składników odżywczych, może więc nasilić objawy chorób przewlekłych i pogorszyć ogólny stan zdrowia. Jak każda dieta ubogoenergetyczna może też nasilić działania niepożądane przyjmowanych leków.

Dieta kopenhaska może być sprawdzianem siły charakteru, wszak trzeba mieć stalowe nerwy, żeby przejść przez nią bez szwanku. Nie jest jednak metodą, która pozwala wypracować zdrowe nawyki, nie uczy komponowania pełnowartościowych posiłków. Uczy przetrwania, ale nie jest drogą ani do zdrowia, ani do trwałej redukcji zbędnych kilogramów.

Po zakończeniu diety kopenhaskiej - o ile ktoś zdecyduje się ją podjąć - warto zacząć pracę nad zdrową relacją z jedzeniem, która jest daleka od permanentnego głodzenia się i obsesyjnego zajadania wilczego głodu. Mądry, zbilansowany jadłospis jest najlepszą receptą na zdrowie i redukcję zbędnych kilogramów. Metoda małych kroków przynosi trwałe efekty.