Kalafior: Dlaczego warto go jeść?
Kalafior ma sporą grupę fanów i szereg wartości odżywczych. Nie wszyscy jednak mogą się raczyć jego smakiem. Kto nie powinien go jeść? Czy kalafiora można jeść na surowo i jak go gotować, by kuchnia nie przesiąknęła nieprzyjemnym zapachem? Wyjaśniamy.
Kalafior jest niskokaloryczny i zawiera znaczne ilości błonnika, jest więc dobrym wyborem dla osób odchudzających się i diabetyków. Ma niski indeks glikemiczny, co w diecie cukrzycowej jest niezwykle ważnym parametrem.
Kalafior obfituje w kluczowe dla właściwego przebiegu procesów życiowych składniki mineralne na czele z ważnym dla serca potasem, kluczowym dla kości wapniem i magnezem, który odgrywa ważną rolę w procesach metabolicznych i przewodnictwie nerwowym. Kalafior zawiera niezbędny dla zdrowia tarczycy jod, a także istotny dla odporności cynk oraz miedź i fluor. W różyczkach kalafiora znajdziemy szereg witamin z grypy B, które warunkują optymalną pracę systemu nerwowego.
Kalafior zawiera też unikatowy sulforafan - związek o silnych właściwościach antyoksydacyjnych. Oprócz niego w kalafiorze jest szereg innych przeciwutleniaczy, w tym witamina C, E i mangan. Suma ich działania pozwala ograniczać stany zapalne w organizmie i toksyczne działanie wolnych rodników. Kalafior jest jednym z warzyw o najsilniejszym potencjale antynowotworowym.
Jako przedstawiciel rodziny warzyw krzyżowych, kalafior chroni przed rozwojem raka piersi, prostaty i pęcherza.
Wspomniany sulforafan ma też działanie ochronne względem śluzówek przewodu pokarmowego. Obecny w diecie kalafior jest najlepszą profilaktyką rozwoju choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, stanów zapalnych błon śluzowych żołądka i przełyku, a także raka żołądka. Dzięki bogactwu błonnika pomaga znosić zaparcia i chroni przed rozwojem raka jelita grubego.
Czytaj również: Kalafior i brokuł – duet doskonały
Dzięki zawartości glukorafaniny (prekursora aktywnego biologicznie sulforafanu), regularne spożywanie kalafiorów wpływa na lepszą kondycję naczyń krwionośnych i poprawia krążenie krwi. Kalafior chroni przed miażdżycą tętnic i nadciśnieniem.
Kalafior, jako przedstawiciel rodziny kapustowatych, zalecany jest zarówno profilaktycznie, jak i w trakcie leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów i innych schorzeń reumatycznych.
Kalafior jest ciężkostrawny, dlatego lepiej nie spożywać go w godzinach wieczornych. Ma właściwości gazotwórcze, dlatego nie jest polecany przy jelicie drażliwymi i dla kobiet ciężarnych, zawłaszcza w trzecim trymetrze, kiedy płód jest już duży.
Aby ograniczyć gazotwórcze właściwości kalafiora warto serwować go z kminkiem lub koprem. Czasem sprawdza się też imbir.
Choć warzywo zawiera jod, nie jest polecane dla osób z zaburzeniami pracy tarczycy. Kalafior należy do warzyw wolotwórczych - zawiera składniki, które zaburzają wchłanianie jodu z produktów spożywczych. Absolutnie nie powinny go spożywać osoby z niedoczynnością tarczycy i chorobą Hashimoto. Przy innych zaburzeniach pracy tarczycy konieczne jest zachowanie umiaru w spożywaniu tego warzywa.
Kalafior jest wszechstronnym warzywem. Choć to w Polsce mało popularne, warzywo może być spożywane na surowo. Jest wdzięcznym dodatkiem do sałatek. Może być też spożywane solo, jako przekąska pomiędzy posiłkami.
Polska kuchnia bazuje na kalafiorze gotowanym metodą tradycyjną, w wodzie, ale warzywo może być z powodzeniem gotowane na parze, zapiekane i grillowane. W każdym wariancie smakuje odrobinę inaczej. Warto przetestować wszystkie, by wybrać najsmaczniejszą dla siebie wersję. Kłopotem dla wielu osób jest zapach warzywa poddanego obróbce termicznej. Znamy niezawodne sposoby na zneutralizowanie tego mankamentu.
Wystarczy dodać do wody, w której gotujemy kalafiora, łyżeczkę sody oczyszczonej lub pół szklanki mleka. Żaden z produktów nie wpłynie na smak warzywa. Oba pozwolą pozbyć się niechcianych aromatów.
Sprawdź również: Jak ugotować kalafior? Triki, które każdy kucharz powinien znać
